Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 października 2010 r., sygn. VI SA/Wa 1627/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka (spr.) Sędzia WSA Urszula Wilk Protokolant Paulina Paczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2010 r. sprawy ze skargi K. z siedzibą w. E., H. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia patentu na wynalazek oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, wskutek wniosku K. N.V. z siedzibą w H. (skarżący) o ponowne rozpatrzenie sprawy utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] maja 2009 r., w przedmiocie odmowy udzielenia patentu na wynalazek pod tytułem "Sposób i urządzenie do kodowania i dekodowania informacji wielosłownej".

Do wydania powyższej decyzji doszło na podstawie następujących ustaleń faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. działając na podstawie art. 10 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (tekst jednolity Dz.U. nr 26, poz. 117 z 1993 r. - dalej u.o w.) mającej zastosowanie na podstawie art. 315 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. nr 119, poz.1117 z późniejszymi zmianami - dalej p.w.p.) oraz art. 49 ust. 1 p.w.p. Urząd Patentowy RP po rozpatrzeniu zgłoszenia oznaczonego numerem [...] dokonanego [...] kwietnia 1999 r. przez K. NV, H. odmówił udzielenia patentu na wynalazek pt. "Sposób, urządzenie i nośnik do kodowania informacji wielosłownej".

W uzasadnieniu organ wskazał, że na zgłoszony wynalazek nie może być udzielony patent, ponieważ przedmiot zgłoszenia nie jest rozwiązaniem technicznym. Zdaniem Urzędu Patentowego przedmiot zgłoszenia mieści się w klasie rozwiązań polegających na przetworzeniu strumienia informacyjnego danych. Wszystkie operacje jakie są potrzebne do tego przedsięwzięcia i jednocześnie są specyficzne dla przedmiotu zgłoszenia mają więc charakter niematerialny. By spełniać ustawowe wymogi patentowalności wynalazek musi zawierać wykorzystanie praw przyrody, formuł matematycznych, czy operacji nad innymi strukturami abstrakcyjnymi, a nie tylko ich sformułowanie. Dlatego sposób postępowania, czy jego analogi opisane w formie urządzenia lub sygnału, nie jest wynalazkiem jeśli jedynym jego nowym elementem jest abstrakcyjny sposób postępowania. Wymogi zdolności patentowej (nowość, nieoczywistość) musi spełniać cały proces postępowania, a nie tylko jego część abstrakcyjna. Organ powołał się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 kwietnia 2004 r. (sygn. akt 6 II SA 3937/02), w którym zawarto następującą tezę: "Technika jest sferą działalności człowieka, której bazą teoretyczną są stosowane nauki przyrodnicze wymagające weryfikacji eksperymentalnej. Poza sferą techniki pozostają obszary działalności ludzkiej, których bazą teoretyczną są takie nauki jak matematyka, lingwistyka, programowanie wymagające wyłącznie weryfikacji logicznej. Dla oceny rozwiązania należy rozłożyć je na elementy składowe, wśród których są zarówno elementy techniczne, jak i nietechniczne. Rozwiązanie jest patentowalnym wynalazkiem o ile w obszarze technicznym jest przynajmniej jeden nowy nieoczywisty element. Jeśli wkład wynalazczy leży wyłącznie w obszarze nietechnicznym rozwiązanie należy uznać za niepatentowalne."