Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. I SA/Gd 572/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Joanna Mierzejewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 listopada 2010 r. sprawy ze skargi "A", sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 9 kwietnia 2010 r., nr[...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od kwietnia do grudnia 2005 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 5.117 (pięć tysięcy sto siedemnaście ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

I SA/ Gd 572/10

UZASADNIENIE

Decyzją z 14 lipca 2008r. Naczelnik Urzędu Skarbowego określił stronie skarżącej A, spółce z o.o. z siedzibą w W. kwotę różnicy podatku od towarów i usług do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy (dot. miesięcy od kwietnia 2005r. do listopada 2005r.) oraz kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 2005r., ustalając dodatkowe zobowiązanie podatkowe za kwiecień 2005r. w kwocie 17.307 zł.

Dyrektor Izby Skarbowej, decyzją z 9 kwietnia 2010r., na podstawie między innymi art. 233 § 1 pkt 2 lit. a/ w związku z art. 220§ 2 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej jako O.p.), art. 27 ust. 1, ust. 2 pkt 3 lit. d/, ust. 3, ust. 4 pkt 3, art. 109 ust. 5 i ust. 6 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej jako u.p.t.u.) oraz § 37 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 97, poz. 970 ze zm.), w przedmiocie podatku od towarów i usług, w wyniku rozpoznania odwołania strony skarżącej, uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z 14 lipca 2008r. w części ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe za kwiecień 2005r. i umorzył postępowanie w tym zakresie, zaś w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.