Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. I SA/Gd 596/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Joanna Mierzejewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 listopada 2010 r. sprawy ze skargi J.P. na indywidualną interpretację Ministra Finansów z dnia 15 lutego 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla indywidualną interpretację; 2. określa, że zaskarżona interpretacja nie może być wykonana; 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

I SA/Gd 596/10

UZASADNIENIE

Skarżący J. P. złożył 18 listopada 2009r. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dzierżawy gruntów.

Skarżący zadał następujące pytanie - czy grunt będący przedmiotem dzierżawy należy traktować jako teren niezabudowany inny niż teren budowlany oraz przeznaczony pod zabudowę, a tym samym czy dzierżawienie przez stronę tego terenu jest zwolnione od podatku od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej jako u.p.t.u.).

Skarżący przedstawił następujący stan faktyczny - 16 lutego 2009r. zawarł umowę dzierżawy gruntów o powierzchni 1,6888 ha, które w rejestrze gruntów oznaczone są jako pastwiska trwałe, grunty rolne oraz rowy. Warunki umowy umożliwiają dzierżawcy wzniesienie na dzierżawionym gruncie elektrowni wiatrowych, położenie kabli i przyłączy, wykonanie stacji pomiarowych, rozdzielczych oraz stacji trafo, wzniesienie wież meteorologicznych przy czym nie będą one stale związane z gruntem, zaś skarżący zachowuje prawo do użytkowania gruntów w celach rolniczych. Skarżący wskazał również, że dla terenu objętego umową dzierżawy został opracowany plan zagospodarowania przestrzennego wg którego obszar będący przedmiotem dzierżawy znajduje się w granicach terenu wydzielonego liniami rozgraniczającymi, oznaczonego na rysunku planu symbolem R, dla którego ustalono następujące przeznaczenie: 1/ tereny rolne; 2/ jako przeznaczenie podstawowe terenów przyjmuje się utrzymanie dotychczasowego rolniczego sposobu użytkowania; 3/ w granicach terenów dopuszcza się lokalizację podziemnych i naziemnych sieci i urządzeń infrastruktury oraz dróg dojazdowych, związanych z eksploatacją elektrowni wiatrowych, zgodnie z wymogami obowiązujących w tym zakresie norm i odrębnych przepisów branżowych; 4/ dopuszcza się wykorzystanie terenu pod budowę tymczasowych placów i dróg montażowych związanych z realizacją elektrowni wiatrowych; 5/ po zakończeniu robót budowlanmontażowych, związanych z realizacją elektrowni wiatrowych, obowiązuje przywrócenie stanu terenu, umożliwiającego kontynuację rolniczego użytkowania; 6/ w granicach terenu obowiązuje zakaz lokalizacji budynków mieszkalnych, w tym również w zabudowie zagrodowej związanej z produkcją rolną. W uzupełnieniu wniosku z 10 lutego 2010r. skarżący wskazał, że biorąc pod uwagę wytyczne planu zagospodarowania przestrzennego nie ma możliwości wybudowania elektrowni wiatrowych bez zmiany obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego dzierżawionego terenu.