Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 12 stycznia 2011 r., sygn. II SA/Go 779/10

Dnia 12 stycznia 2011 roku. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Sędzia WSA Joanna Brzezińska Protokolant referent Marta Świetlik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 grudnia 2010 roku sprawy ze skargi T.S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim na rzecz adwokata P.K. wynagrodzenie w kwocie 240 (dwieście czterdzieści) złotych, powiększone o należną stawkę podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2008r., Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, powołując się na przepis art. 1 ust. 2 pkt 3 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002r. Nr 42, poz. 371 ze zm., dalej zwanej ustawą), odmówił przyznania T.S. uprawnień kombatanckich z tytułu pełnienia służby w Armii Krajowej.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że T.S. wystąpił z wnioskiem o przyznanie uprawnień kombatanckich na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za działalność kombatancką uznaje się pełnienie służby w polskich podziemnych formacjach i organizacjach, w tym w działających w ramach tych organizacji oddziałach partyzanckich w okresie wojny 1939-1945.

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych wskazał, że przy ocenie, czy okoliczności przedstawione przez T.S. we wniosku spełniają warunki cytowanego przepisu organ ten oparł się m.in. na powszechnie dostępnych źródłach historycznych, z których wynika, iż Związek Walki Zbrojnej przekształcony w 1941 roku w Armię Krajową był częścią Polskich Sił Zbrojnych podlegających przebywającemu na emigracji naczelnemu Dowództwu. Dla ZWZ - AK podstawowe znaczenie miała zaś Instrukcja gen. Kazimierza Sosnkowskiego z dnia 4 grudnia 1939r., która w punkcie 5 stanowiła, iż "członkiem ZWZ może być każdy Polak, poczynając od wieku lat 17". W późniejszym okresie granicę wieku dla osób wstępujących obniżono do ukończenia 16 roku życia.