Wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 marca 2011 r., sygn. I SA/Kr 121/11

Sygn. akt I SA/Kr 121/11 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 15 marca 2011r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędziowie: WSA Paweł Dąbek, WSA Bogusław Wolas (spr.), Protokolant: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2011r., sprawy ze skargi M. D., na postanowienie Ministra Finansów, z dnia 12 listopada 2010r. Nr [...], w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji, - s k a r g ę o d d a l a -

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2010 r., nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej działając z upoważnienia Ministra Finansów, pozostawił wniosek M.D. z dnia 25 maja 2009 r. (data wpływu do organu 3 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty zasądzonego przez Sąd świadczenia, bez rozpatrzenia.

W uzasadnieniu organ podał, że w wydanej w dniu 24 sierpnia 2009 r. interpretacji indywidualnej, znak [...], uznał stanowisko wnioskodawczyni za nieprawidłowe. Organ stwierdził, że otrzymane przez wnioskodawczynię odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176), określanej dalej jako "u.p.d.o.f.", zatem podlega ono w całości wraz z odsetkami, opodatkowaniu tym podatkiem jako przychód z innych źródeł, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.

Wnioskodawczyni wniosła skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Krakowie. W wyniku jej rozpatrzenia Sąd, wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 1754/09, uchylił zaskarżoną interpretację i jednocześnie określił, że nie może być ona wykonana. Prawomocny wyrok wpłynął do organu w dniu 5 lipa 2010 r. Organ obszernie zacytował fragmenty jego uzasadnienia. Wskazał, że Sąd zwrócił uwagę, iż z uwagi na treść przepisów dotyczących wydawania interpretacji, nie mógł stanowić przedmiotu analizy organu odpis wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 18 marca 2008 r. załączony przez skarżącą wraz z uzasadnieniem do wniosku o wydanie interpretacji. "Z samego wniosku zaś oraz przedstawionego w nim stanu faktycznego nie można wysnuć jednoznacznej tezy, jak to uczynił organ dokonujący interpretacji, że przyznane tym wyrokiem świadczenie jest wynagrodzeniem za bezumowne korzystanie z nieruchomości zasądzone w trybie art. 224 i 225 k.c.". Skarżąca posługuje się bowiem określeniem "odszkodowanie". W konsekwencji Sąd uznał, że wniosek skarżącej nie dopowiadał wymogom określonym w art. 14b§3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 z późn. zm., dalej określanej skrótem "O.p."), albowiem brak jednoznacznej i pełnej informacji odnośnie do charakteru prawnego przyznanego świadczenia oraz konkretnej podstawy prawnej, w oparciu o którą sąd powszechny uwzględnił roszczenie skarżącej wyklucza możliwość oceny zaprezentowanego we wniosku o wydanie interpretacji stanowiska podatniczki w zakresie ewentualnego zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 3b u.p.d.o.f. Sąd stwierdził, że konieczne było jednoznaczne ustalenie czy otrzymane na mocy wyroku sądowego świadczenie jest odszkodowaniem, a jeśli tak, to o jakim charakterze i w oparciu o jakie przepisy zostało przyznane. Organ miał więc obowiązek, zgodnie z treścią art. 169 § 1 O.p. w zw. z art. 14h tej ustawy, wezwać wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w tym zakresie. Gdyby wnioskodawczyni nie zastosowała się do tego wezwania mógł pozostawić wniosek bez rozpatrzenia w trybie art. 14g O.p.