Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 marca 2011 r., sygn. I SA/Wa 1226/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie: WSA Dorota Apostolidis (spr.) WSA Marta Kołtun-Kulik Protokolant starszy sekretarz sądowy Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2011 r. sprawy ze skargi Prezydenta Miasta P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] Minister Infrastruktury utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] stycznia 2009 r., nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Budownictwa z dnia [...] maja 2007 r., nr [...] stwierdzającej nieważność decyzji Odwoławczej Komisji Wywłaszczeniowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] września 1956 r., nr [...] oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] czerwca 1956 r., nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości położonej w P. przy ul. [...] i ul. [...], oznaczonej jako działka nr [...], zapisanej w księdze wieczystej nr [...], o pow. [...] m?, będącej własnością J. Z.

Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia [...] maja 2007 r. Minister Budownictwa, na wniosek spadkobierców byłego właściciela nieruchomości - J. Z., stwierdził nieważność decyzji Odwoławczej Komisji Wywłaszczeniowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] września 1956 r. oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] czerwca 1956 r. orzekającego, na podstawie przepisów dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r. o wywłaszczeniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939-1945 r. (Dz. U. Nr 20, poz. 138, powoływany dalej jako "dekret"), o wywłaszczeniu przedmiotowej nieruchomości. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że w sprawie nie zostały spełnione dwie przesłanki wywłaszczenia, tj. nieruchomość nie została zajęta wyłącznie na cel wskazany w dekrecie oraz w dniu wejścia w życie dekretu nie znajdowała się w wyłącznym władaniu Skarbu Państwa, związków samorządu terytorialnego lub przedsiębiorstw państwowych. Zajęcia nieruchomości na cele mieszkalne pracowników Poczty nie można bowiem uznać za cel użyteczności publicznej, bowiem nie cechowała go ogólna dostępność i użyteczność, skoro miała służyć jedynie określonej grupie pracowników tego przedsiębiorstwa. Ponadto w ramach wywłaszczenia pozyskano mieszkania nie tylko dla pracowników poczty, ale ich część zajęta była przez osoby nie będące jej pracownikami. Organ wskazał również, że postanowieniem Sądu Grodzkiego w P. z dnia [...] lipca 1945 r., sygn. akt [...] wprowadzono J. Z. w posiadanie przedmiotowej nieruchomości, co oznacza, że ubiegający się o wywłaszczenie nie władał powyższą nieruchomością, a jedynie nią administrował. Tym samym Minister uznał, że orzeczenia z dnia [...] czerwca 1956 r. oraz z dnia [...] września 1956 r. wydane zostały z rażącym naruszeniem art. 1 ust. 1 oraz art. 2 pkt 1 dekretu i stwierdził ich nieważność na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kpa.