Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2011 r., sygn. IV SA/Wa 163/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marian Wolanin, Sędziowie Sędzia WSA Alina Balicka (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Protokolant Artur Dral, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2011 r. sprawy ze skargi E. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo "[...]"E. S. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] września 2010 r. nr [...]; II. zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz skarżącego E. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo "[...]" E. S. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia [...] listopada2010 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] września 2010 r. o odmowie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie reklamy [...] - konstrukcji mocowania ekranu [...] na terenie działki nr [...] położnej przy drodze krajowej nr [...] w R..

W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że tablica reklamowa, której budowa jest przedmiotem przedłożonego do uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy, planowana jest na działce nr [...] zgodnie z załącznikiem graficznym, w odległości, która nie narusza przepisu art. 43 ust.1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. Zdaniem organu nośnik reklamowy nie narusza cyt. przepisu ustawy o drogach publicznych, to jako oświetlony naruszałby przepis art. 45 ust. 1 pkt. 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), który zabrania umieszczania w pobliżu dróg urządzeń wysyłających lub odbijających światło w sposób powodujący oślepianie albo wprowadzający w błąd uczestników ruchu. W ocenie organu uzgadniającego reklama ze względu na znaczną powierzchnię, będąc reklamą podświetlaną, stanowiłaby znaczne zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego przez oślepianie kierowców oraz poprzez koncentrowanie na sobie ich uwagi, a w konsekwencji odwrócenie jej od sytuacji panującej na drodze, gdzie uczestnik ruchu drogowego powinien zachować szczególną ostrożność. Organ podkreślił, że reklama byłaby usytuowana w obszarze skrzyżowania dwóch ważnych dróg krajowych - drogi krajowej nr [...] z drogą krajową nr[...].