Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 30 maja 2011 r., sygn. II SA/Bd 1323/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant Elżbieta Brandt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 maja 2011 r. sprawy ze skargi D. B. na uchwałę Rady Miejskiej w Nakle n/Notecią z dnia 29 grudnia 2005 r. nr XXXIX/372/05 w przedmiocie wyrażenia zgody na przekazanie składników majątkowych w drodze aportu oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] Rada Miejska w N. podjęła uchwałę Nr [...], w sprawie przekazania składników majątkowych w drodze aportu do Spółki N. w N. (dalej określanej jako spółka N.), mocą której wyraziła zgodę na przekazanie wskazanej spółce w drodze aportu nieruchomości gruntowej położonej w N. przy ul. S. na działce nr [...], znajdującego się na tej działce budynku mieszkalnego wielorodzinnego oraz budynku portierni. W uzasadnieniu uchwały Rada stwierdziła, że przekazanie aportem spółce N. mienia określonego w uchwale, podwyższy jej kapitał zakładowy, wpływając przez to na zwiększenie jej wiarygodności, oraz umożliwi spółce podjęcie działań w celu organizacji własnej siedziby (adaptacja i przebudowa budynku portierni).

Na powyższą uchwałę D. B., pismem z dnia 14 grudnia 2009 r., wniosła skutecznie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, domagając się stwierdzenia jej niezgodności z prawem. Wskazując w uzasadnieniu skargi, że na podstawie umowy najmu zawartej na czas nieokreślony zajmuje od lipca 2001 r. lokal mieszkalny w stanowiącym przedmiot skarżonej uchwały, budynku wielorodzinnym położonym przy ul. S. w N. oraz, że w wyniku jej wykonania i na jej podstawie Burmistrz N. zbył nieruchomość zabudowaną tym budynkiem, skarżąca zarzuciła organowi naruszenie podjętą uchwałą art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2004 r., Nr 261, poz. 2603 ze zm.) ze względu na pozbawienie jej, wynikającego z tego przepisu, uprawnienia do skorzystania z prawa pierwokupu zajmowanego lokalu mieszkalnego. Przytaczając treść art. 4 ust. 3b ustawy o gospodarce nieruchomościami strona stwierdziła, że wniesienie nieruchomości aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mieści się w pojęciu zbycie nieruchomości, o którym mowa wart. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy. Skarżąca podkreśliła, że przedmiotowa uchwała, wbrew twierdzeniom Gminy, nie stanowiła uchwały intencyjnej, lecz wprost wskazywała Burmistrzowi N. tryb postępowania mającego na celu przeniesienie własności budynku, w którym strona zajmuje lokal mieszkalny na podstawie zawartej na czas nieoznaczony umowy najmu. W ocenie skarżącej uchwała ta powinna wskazywać, iż Burmistrz winien dokonać określonych prawem czynności i procedur mających na celu ustalenie - czy istnieją inne podmioty posiadające określone uprawnienia do lokali znajdujących się w budynku, który ma stanowić przedmiot aportu. Strona zaznaczyła, że nikt jej, ani pozostałych lokatorów nie powiadomił o fakcie zbycia budynku, gdyż o tej okoliczności lokatorzy budynku dowiedzieli się od nowego właściciela, przy okazji wypowiedzenia im dotychczasowej wysokości czynszu najmu. Reasumując skarżąca stwierdziła, że zezwolenie przez Radę Miejską na bezprzetargowe zbycie nieruchomości komunalnej na rzecz spółki gminnej, pomijające całkowicie osoby uprawnione do skorzystania z prawa pierwszeństwa, którego istotą jest zakaz rozporządzania nieruchomością samorządową w sposób je naruszający, pozbawiło ich możliwości skorzystania z ustawowego uprawnienia z art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomości, tj. z prawa pierwokupu. Strona podkreśliła również, że w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) bezskutecznie wezwała Radę Miejską do zmiany stanowiska w sprawie.