Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 maja 2011 r., sygn. IV SA/Wa 290/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Zyglewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński, Sędzia WSA Danuta Kania, Protokolant sekr. sąd. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2011 r. sprawy ze skargi S. w W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...] października 2010 r. nr

Uzasadnienie

Decyzją z [...] grudnia 2010 r. Wojewoda [...] - po rozpoznaniu odwołania S. w W. - utrzymał w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...] października 2010 r. orzekającą o odmowie wymeldowania A. K. z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w W.

Wojewoda wskazał, iż po rozpatrzeniu wniosku S. w W. o wymeldowanie A. K. z w/w lokalu w W., organ I instancji odmówił jej wymeldowania wywodząc, iż w sprawie nie została spełniona przesłanka uzasadniająca wymeldowanie zawarta w art. 15 ust 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.), albowiem A. K. nie opuściła przedmiotowego lokalu i nie ciążył na niej obowiązek wymeldowania się.

Rozpatrując sprawę na skutek wniesionego odwołania Wojewoda [...] nie znalazł podstaw do zmiany stanowiska zajętego przez organ I instancji.

Wojewoda, powołując treść odpowiednich przepisów ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, wywiódł, iż zasadniczą kwestią dla oceny dopuszczalności wydania żądanej decyzji było stwierdzenie, czy doszło do trwałego i dobrowolnego opuszczenia przez wymienioną miejsca, w którym jest zameldowana. Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje, zdaniem organu, podstaw do takiego wniosku.