Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 maja 2011 r., sygn. IV SA/Wa 481/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Szymańska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Sędzia WSA Teresa Zyglewska, Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2011 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi 1. uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej działki ewidencyjnej [...] z obrębu [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja w zakresie opisanym w punkcie 1 nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz skarżącego K. S. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] Minister Infrastruktury, zwany dalej "Ministrem", po rozpatrzeniu odwołań: H. Z., M. i R. S. oraz W. S., zwanego dalej "skarżącym", od decyzji Wojewody [...], zwanego dalej "Wojewodą", z dnia [...] października 2008 r. nr [...], o ustaleniu lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na rozbudowie drogi wojewódzkiej nr [...] na odcinku od km [...] oraz od km [...] utrzymał decyzję Wojewody w mocy.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Minister wskazał, że decyzją z dnia [...] października 2008 r. Wojewoda ustalił na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2003 r. nr 80, poz.721 z późn.zm.) lokalizację dla planowanej inwestycji oraz zatwierdził projekt podziału nieruchomości. Od decyzji tej wniesiono kilka odwołań, w tym skarżący. Skarżący podniósł w nim w szczególności, że realizacja inwestycji wpłynie na zwiększenie ograniczeń i uciążliwości, gdyż planowane poszerzenie przedmiotowej drogi celem wyznaczenia zatoki autobusowej spowoduje nie tylko zajęcie części nieruchomości skarżącego, lecz także doprowadzi do jej podzielenia na trzy nieznaczne powierzchniowo odrębne działki. Zlokalizowanie przystanku autobusowego w pobliżu budynku mieszkalnego wpłynie również na ograniczenie prywatności. Zwiększenie hałasu i zanieczyszczeń doprowadzi także do pogorszenia stanu zdrowia domowników. Uciążliwości te będą spowodowane również umiejscowieniem ścieżki rowerowej oraz skarpy w odległości jednego metra od domu skarżącego. Ich budowa będzie się wiązała z koniecznością rozbiórki studni, na co skarżący nie wyraża zgody, podkreślając, że jako właściciel ma prawo do korzystania i zagospodarowywania urządzeń znajdujących się na jego nieruchomości. Skarżący podniósł, że projektowany przystanek autobusowy może zostać zlokalizowany w innym, znacznie dogodniejszym dla wszystkich miejscu. Budując dom, skarżący chciał go umiejscowić znacznie dalej od drogi, co w zaistniałej sytuacji nie powodowałoby żadnych komplikacji. Skarżący nie uzyskał jednakże na to zgody, dlatego też rozwiązania zaproponowane w decyzji nie mogą zostać przez niego zaakceptowane.