Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 wrzenia 2011 r., sygn. I SA/Kr 1681/10

Sygn. akt I SA/Kr 1681/10 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 19 września 2011r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Jarosław Wiśniewski, Sędziowie: WSA Beata Cieloch (spr.), WSA Agnieszka Jakimowicz, Protokolant: Daniel Marzec, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2011r., sprawy ze skargi M.S., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 13 sierpnia 2010r. nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004r., - skargę oddala -

Uzasadnienie

Decyzją z 25 marca 2010 r., znak [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił M.S. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r.

W uzasadnieniu wskazano, że M.S. w zeznaniu podatkowym za 2004r. wykazał zarówno dochody z tytułu wynagrodzenia ze stosunku pracy, jak i przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, mimo, że działalności takiej faktycznie nie prowadził, a jedynie udostępnił dane swojej firmy J.K., który faktycznie prowadził działalność pod firmą "D" M.S.. Rola M.S. sprowadzała się jedynie do podpisywania dokumentów, które przedstawiał mu w tym celu J.K..

W odwołaniu od tej decyzji M.S. wniósł o jej uchylenie i umorzenie postępowania w sprawie, zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego oraz przepisów postępowania tj:

1)art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej,

2)art. 32 Konstytucji RP poprzez dyskryminujące potraktowanie podatnika przez organ władzy publicznej,

3)art. 122 Ordynacji podatkowej oraz art. 7 kpa poprzez brak dążenia do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego,

4)art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 8 kpa poprzez prowadzenie postępowania w sposób, który nie pogłębia zaufania obywateli do organów podatkowych,

5)art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej polegającego na braku wyczerpującego rozpatrzenia i oceny dowodów, poprzez zakwalifikowanie jako dowody w sprawie zeznań niezweryfikowanych procesowo, a złożonych przez świadków bądź oskarżonych przed Prokuraturą, brak konfrontacji zeznań świadków z zeznaniami strony, brak rzetelnej rekonstrukcji stanu faktycznego, celem prawidłowego załatwienia sprawy i wybiórcze dobieranie dowodów i informacji celem uzasadnienia założonej pierwotnie tezy,