Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 września 2011 r., sygn. IV SA/Wa 1002/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Danuta Kania, Sędzia WSA Teresa Zyglewska, Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2011 r. sprawy ze skargi U. W. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Ministra Gospodarki na rzecz skarżącej U. W. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

IV SA/Wa 1002/11

UZASADNIENIE

Zaskarżoną do Sądu Administracyjnego decyzją z dnia [...].04.2011 r. Minister Gospodarki utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...].02.2011 r., umarzającą postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia nr [...] Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia [...].11.1951 r. o przejęciu na własność Państwa przedsiębiorstw, w części dotyczącej przedsiębiorstwa pn. Młyn Parowy w M., pow. C..

Minister po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, podobnie jak i uprzednio stanął na stanowisku, iż interes prawny w żądaniu stwierdzenia nieważności decyzji nacjonalizacyjnej posiada właściciel znacjonalizowanego przedsiębiorstwa lub jego następcy prawni, po udokumentowaniu prawa własności do tego mienia w dacie wejścia w życie ustawy nacjonalizacyjnej - 5.02.1946 r. Wyjaśnił, iż protokołem zdawczo-odbiorczym sporządzonym [...].10.1952 r. objęto przedsiębiorstwo młyńskie stanowiące własność B. B.. W sporządzonym [...].08.1960 r. protokole dodatkowym wymieniona została parcela nr [...], o pow. 0,0293 ha, stanowiąca własność T. i B. B.. Natomiast w orzeczeniu nacjonalizacyjnym widniał Młyn parowy B. B.. Minister powołał się nadto na umowę sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego z dnia [...].08.1947 r., przenoszącą własność nieruchomości o pow. 17 arów, na której znajdował się m. in. budynek młyna z B. B. na T. i B. B.. Przedmiotem tej umowy była również część urządzeń i maszyn młyna należącego do B. B.. Podkreślił, że przesądzające dla nacjonalizacji znaczenie ma orzeczenie zatwierdzające protokół zdawczo-odbiorczy, które stawało się nierozłączną częścią orzeczenia właściwego ministra o przejściu lub przejęciu przedsiębiorstwa na własność Państwa. Oba te orzeczenia jakkolwiek mają znaczenie deklaratoryjne, to stanowią jednak wyłączny dowód świadczący o tym, że dane przedsiębiorstwo w drodze nacjonalizacji przeszło na własność Państwa z określonymi składnikami. Nadmienił nadto, iż młyn B. B. został zarejestrowany w Izbie Przemysłowo Handlowej w P., a w arkuszu rejestracyjnym z [...].10.1949 r. widnieje wpis "B. B. Młyn Elektryczny". Z przytoczonych okoliczność Minister wyprowadził wniosek, iż nie zachodzi tożsamość tych dwóch przedsiębiorstw. Nie doszło do zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 40 § 1 Kh z 1934 r. Pojęcie przedsiębiorstwa ma bowiem szerszy zakres i nie sprowadza się tylko do jego składników majątkowych (mienia). Minister podkreślił następnie, iż różny był charakter obu młynów. B. B. był właścicielem młyna parowego, a B. B. młyna elektrycznego. Były to więc dwa różne przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo B. B. nie było przedmiotem orzeczenia Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia [...].11.1951 r. Kwerenda archiwalna wykazała, iż w odniesieniu do przedmiotowego młyna nie zostało wydane orzeczenie zatwierdzające protokół zdawczo-odbiorczy z dnia [...].10.1952 r. Skarb Państwa został zaś wpisany jako właściciel działki, na której znajdowało się to przedsiębiorstwo młyńskie dopiero na podstawie decyzji Naczelnika Miasta C. z dnia [...].08.1987 r., zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości.