Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 września 2011 r., sygn. VI SA/Wa 2217/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Śledzik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Protokolant ref. staż. Katarzyna Smaga po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2011 r. sprawy ze skargi T. W. na uchwałę Rady Miasta W. z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odrzucenia kandydatury na stanowisko ławnika sądowego 1. stwierdza, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa; 2. stwierdza, że uchwała określona w punkcie 1 nie podlega wykonaniu; 3. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie koszty nieopłaconej pomocy prawnej adwokatowi E. S. w kwocie 282,20 (dwieście osiemdziesiąt dwa 20/100) złotych w tym kwotę 42,20 (czterdzieści dwa 20/100) złotych stanowiącą 23% podatku VAT.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 30 września 2010 r. p. T. W. , zwany dalej także "Skarżącym", wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na uchwałę Rady Miasta W. [...] z dnia [...] sierpnia 2010 r. w sprawie odrzucenia kandydatury Skarżącego na ławnika do Sądu Okręgowego w W. - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, żądając jej uchylenia oraz zasądzenia kosztów procesu.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2010 r. (sygn. akt VI SAB/Wa 77/09) w sprawie ze skargi T. W. na bezczynność Rady Miasta W. w przedmiocie podjęcia uchwały w sprawie wyboru ławnika, Rada Miasta W. (zwana dalej także "Radą") zobowiązana została do wydania w terminie 30 dni uchwały w sprawie kandydatury T. W. na ławnika Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd w szczególności wskazał, że Rada - wbrew ustawowemu obowiązkowi wynikającemu z art. 160 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm., zwanej dalej jako "p.u.s.p.") - nie podjęła w stosunku do Skarżącego uchwały aprobującej bądź odrzucającej jego kandydaturę do pełnienia funkcji ławnika. Jak ustalono, nieprzedstawienie kandydatury ławnika pod obrady Rady nastąpiło decyzją Zespołu opiniującego kandydatury na ławników sądów powszechnych z powodu niespełnienia przez Skarżącego, w ocenie tego Zespołu, przesłanek zawartych w art. 158 § 1 ust. 2 i 6 p.u.s.p. tj. negatywnego wywiadu środowiskowego z Policji i tym samym niespełnienia przez Skarżącego przesłanki posiadania nieskazitelnego charakteru.