Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 marca 2012 r., sygn. I SA/Wa 1427/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński Sędziowie WSA Iwona Owsińska - Gwiazda (spr.) WSA Joanna Skiba Protokolant referent stażysta Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2012 r. sprawy ze skargi "E." Sp. z o.o. w W. i B. S.A. w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Uzasadnienie
Minister Infrastruktury decyzją z [...] maja 2011r. nr [...], po rozpoznaniu wniosków "E." Sp. z o.o. oraz "B." S. A. (dalej: "strona skarżąca") o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Infrastruktury z [...] września 2010r. nr [...], stwierdzającą nieważność decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z [...] listopada 1967r. nr [...] oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w W. z [...] czerwca 1967r., nr [...] odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...], oznaczonej nr hip. [...], obecny [...] - utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] września 2010 r.
W uzasadnieniu decyzji Minister przedstawił następujący stan sprawy:
Minister Infrastruktury decyzją z [...] maja 2009r. utrzymał w mocy decyzję własną z [...] lutego 2008r., którą odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z [...] listopada 1967r. i utrzymanego nią w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w W. z [...] czerwca 1967r. odmawiającego dotychczasowym właścicielom przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] przy ul. [...]. Organ wskazał m. in., że nieruchomość położona przy ul. [...] była objęta działaniem dekretu z 26 października 1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Prezydium Rady Narodowej w W. orzeczeniem z [...] czerwca 1967r. odmówiło dotychczasowym właścicielom przyznania prawa użytkowania wieczystego w uzasadnieniu przywołując art. 7 ust. 5 dekretu zgodnie, z którym gmina mogła odmówić dotychczasowemu właścicielowi przyznania wieczystej dzierżawy albo prawa zabudowy w przypadku nie złożenia wniosku albo "z jakichkolwiek innych przyczyn". Ministerstwo Gospodarki Komunalnej decyzją z [...] listopada 1967r. wskazało, jako podstawę odmowy obok art. 7 ust. 5 dekretu także przepisy ustawy z 28 maja 1957r. o wyłączeniu spółdzielni mieszkaniowych (Dz. U. Nr 47, poz. 228). Zdaniem Ministra "jakiekolwiek inne przyczyny" z art. 7 ust. 5 dekretu znajdują konkretyzację w obowiązującym w dacie orzekania przez organy dekretowe w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, mającym moc powszechnie obowiązującą i rangę aktu prawnego. Z przepisów dekretu wynika, że odmowa przyznania żądanego prawa mogła nastąpić, gdy korzystanie z nieruchomości przez dotychczasowego właściciela nie dało się pogodzić z jej przeznaczeniem wskazanym w planie zagospodarowania przestrzennego. Minister stwierdził też, iż planem obowiązującym w dacie wydania decyzji dekretowych był Miejscowy Plan Zabudowania W. nr [...] uchwalony przez Naczelną Radę Odbudowy W. [...] marca 1949r., opublikowany w M.P. Nr A-14, poz. 200. Ten plan był jedynym planem zagospodarowania przestrzennego obowiązującym dla przedmiotowej nieruchomości.
