Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. I SA/Gd 1203/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędziowie: NSA Sławomir Kozik (spr.), NSA Elżbieta Rischka, Protokolant: Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi J.F i H.F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 7 września 2011 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej uchylającej w części decyzję w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1997 oddala skargę

Uzasadnienie

Państwo H. i J. F. pismem z dnia 16 marca 2011 r. wystąpili do Dyrektora Izby Skarbowej z wnioskiem o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 26 maja 2000 r., którą uchylono w części decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 20 stycznia 2000 r. w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1997, wysokości zaległości w podatku dochodowym oraz odsetek od tej zaległości i obniżono podatek dochodowy z kwoty 247.942,60- zł do kwoty 211.843,10- zł, zaległość podatkową z kwoty 151.998,60- zł do kwoty 115.899,10- zł, odsetki od zaległości z kwoty 105.866,- zł do kwoty 80.722,90- zł.

Postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej wznowił postępowanie w sprawie zakończonej decyzją ostateczną z dnia 26 maja 2000 r.

W toku prowadzonego postępowania wznowieniowego H. i J. F., jako podstawę do wznowienia postępowania w przedmiotowej sprawie wskazali wystąpienie przesłanki określonej w treści art. 240 § 1 pkt 1, pkt 2, pkt 5 i pkt 6 ordynacji podatkowej. Według podatników decyzja Dyrektora Izby Skarbowej "została sfałszowana, metodą zaniechania i niedopuszczenia do orzekania dowodów merytorycznych, jak też sposobu wyeliminowania z kart sprawy odwoławczej dwóch odwołań wniesionych od decyzji organu pierwszej instancji, ukrycie treści zarzutów i nierozpoznanie przesłanek wniesionych odwołaniami z dnia 24 lutego 2000 r., z dnia 2 maja 2000 r. i z dnia 14 maja 2000 r.". W ocenie wnioskujących, postępowanie odwoławcze zakończone decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 26 maja 2000 r. toczyło się w oderwaniu od zarzutów strony i argumentów odwołania wniesionych pod adresem decyzji organu pierwszej instancji, których brak jest w treści decyzji ostatecznej.