Wyrok WSA w Kielcach z dnia 12 kwietnia 2012 r., sygn. II SA/Ke 153/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Zielińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2012 roku sprawy ze skargi M.J. i R.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania M. i R. J., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 2 kpa, utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Wójta Gminy Ł. z dnia [...] odmawiającą przyznania im zasiłku celowego w wysokości 100 tys. zł na remont lub odbudowę budynku mieszkalnego, który uległ zniszczeniu w związku

z powodzią.

W uzasadnieniu organ podał, że wnioskiem z dnia 23 czerwca 2010 r. M. J. zwróciła się do Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. o przyznanie zasiłku celowego do 100 tys. zł, na odbudowę lub remont budynku mieszkalnego położonego w B. 59.

Decyzją z dnia 17 października 2010 r., działający z upoważnienia Wójta Gminy Ł. - Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł., odmówił M. J. przyznania ww. zasiłku celowego stwierdzając, że M. i R. J. faktycznie nie zamieszkiwali w budynku pod adresem B. 59, a przemeldowanie się w dniu 24 maja 2010 r. przez M. J. oraz w dniu 31 maja 2010 r. przez jej męża, miało charakter pozorny, bowiem faktycznie zamieszkiwali oni pod adresem B. 56.

Rozpoznając sprawę w wyniku odwołania M. J. Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 14 lutego 2011r. uchyliło zaskarżone rozstrzygnięcie w całości i przekazało sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.

Decyzją z dnia [...] organ I instancji odmówił przyznania M.

i R. J. żądanego zasiłku celowego podtrzymując w całości swoje stanowisko w sprawie tj. uznając, iż skarżący nie spełnili kryteriów koniecznych do przyznania zasiłku - faktycznie nie zamieszkiwali w budynku pod adresem B. 59.