Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 grudnia 2012 r., sygn. V SA/Wa 1679/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Izabella Janson, Sędzia WSA - Dorota Mydłowska (spr.), Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak, Protokolant - ref. staż. Justyna Gadzialska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi N. S.A. w W. na postanowienie Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia ... maja 2012 r., nr ... w przedmiocie stanowiska wierzyciela wobec zarzutów podniesionych w postępowaniu egzekucyjnym; 1. uchyla zaskarżone postanowienie w części utrzymującej w mocy postanowienie Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia ... stycznia 2012 r., nr ... w zakresie pkt II; 2. w pozostałej części skargę oddala; 3. zasądza od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na rzecz N. S.A. w W. kwotę ... (... ) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi z 14 czerwca 2012 r. C. Spółki z o.o. w W. (obecnie: N. S.A., dalej: Spółka lub strona) jest postanowienie Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej: Prezes UKE) z [...] maja 2012 r., Nr [...]. Zaskarżonym postanowieniem Prezes UKE utrzymał w mocy własne postanowienie z [...] stycznia 2012 r. odnoszące się do zarzutów przeciwegzekucyjnych zgłoszonych przez Spółkę w piśmie z [...] grudnia 2011 r. Postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym.

Prezes UKE wystawił w dniu [...] listopada 2011 r. tytuł wykonawczy nr [...] za zobowiązania Spółki z tytułu rocznej opłaty za 2006 r. za prawo do wykorzystywania częstotliwości na podstawie pozwolenia radiowego nr [...] z [...] sierpnia 2005 r.

Pismem z [...] grudnia 2011 r. strona wniosła do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. następujące zarzuty:

1. tytuł wykonawczy nie spełnia wymogu określonego w art. 27 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005r., Nr 229, poz. 1954 ze zm.), zwanej dalej ustawą o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, poprzez brak wskazania treści podlegającego egzekucji obowiązku, podstawy prawnej tego obowiązku oraz stwierdzenia, że obowiązek jest wymagalny;