Wyrok WSA w Lublinie z dnia 12 marca 2013 r., sygn. II SA/Lu 127/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Sidor,, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Agnieszka Wąsikowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 marca 2013 r. sprawy ze skargi E. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 24 września 2012r. Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej działając z upoważnienia Burmistrza Miasta odmówił E. D. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji lub niepodejmowania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym mężem S. D. Powyższa decyzja została wydana po decyzji kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], Nr [...]. Ponownie rozpoznając niniejszą sprawę organ I instancji odmówił E. D. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z powodu stwierdzenia przesłanki negatywnej określonej w art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, którą jest pozostawanie osoby wymagającej opieki w związku małżeńskim. W ocenie organu wnioskodawczym nie jest osobą legitymowaną do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego, gdyż wobec męża nie ciąży na niej obowiązek alimentacyjny, o którym mowa w art. 128 k.r.o.. Organ wskazał, że z art. 27 i 130 tego kodeksu wynika, że obowiązek alimentacyjny istnieje tylko między małżonkami rozwiedzionymi. Natomiast w trakcie trwania związku małżeńskiego małżonkowie mają obowiązek każde według swoich sił i możliwości zarobkowych i majątkowych przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli, ale nie jest to obowiązek alimentacyjny. Ponadto organ I instancji wskazał, że nie kwestionuje, iż S. D. jest niepełnosprawny w stopniu znacznym. Świadczy bowiem o tym dołączone do wniosku orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia [...], Nr [...] o jego całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji. Nie kwestionuje też, że wnioskodawczyni pomaga w codziennym funkcjonowaniu swojemu mężowi i że z powodu sprawowanej opieki nie może podjąć żadnej pracy zarobkowej. Jak ustalił organ wnioskodawczym nie pracuje i od 2008r. nie jest zarejestrowana w urzędzie pracy jako bezrobotna - wyrejestrowała się w 2008r. z powodu pogarszającego się stanu zdrowia męża. Ostatni jej stosunek pracy został rozwiązany w 2007r. z powodu upływu okresu, na jaki umowa o pracę została zawarta.