Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 marca 2013 r., sygn. II SA/Wa 2163/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk (spr.) Iwona Dąbrowska Protokolant referent stażysta Aleksandra Olczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2013 r. sprawy ze skargi K.S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską - oddala skargę -

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. nr 52, poz. 525 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Komendanta [...] Policji z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...], cofającą K. S. pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Komendant Główny Policji podniósł, iż organ I instancji cofnął K. S. pozwolenie na broń palną myśliwską w związku z ustaleniem, iż został on skazany za przestępstwo z art. 178a § 1 K.k. Jako podstawę swojego rozstrzygnięcia Komendant [...] Policji przyjął art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji w brzmieniu na dzień wszczęcia postępowania, ze względu na dyspozycję art. 3 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, broni i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. nr 38, poz. 195). Organ ten uznał, iż strona należy do osób, co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego.

Pełnomocnik strony wniósł od decyzji Komendanta [...] Policji z dnia [...] sierpnia 2012 r. odwołanie, w którym zarzucił obrazę przepisów postępowania, tj. art. 7, 77 oraz 80 K.p.a. poprzez błędne, niepełne i niekompletne zebranie materiału dowodowego w sprawie, a następnie jego wadliwą ocenę, prowadzącą do wyciągnięcia wniosków sprzecznych nie tylko ze stanem faktycznym, ale nawet ze stanem prawnym obowiązującym w RP, w szczególności w zakresie ustalenia karalności strony za czyn z art. 178a § 1 K.k., a także obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 15 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni i amunicji, poprzez błędną wykładnię, polegającą na ocenie i analizie tylko niektórych przesłanek warunkujących cofnięcie pozwolenia na broń, a w konsekwencji niepoczynienie przez organ I instancji ustaleń w zakresie wypełniania lub nie przez stronę przesłanek, określonych w wymienionych przepisach. Z podanych powodów pełnomocnik strony wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.