Wyrok WSA w Krakowie z dnia 16 kwietnia 2013 r., sygn. II SA/Kr 1640/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krystyna Daniel Sędziowie : Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda Sędzia WSA Jacek Bursa (spr.) Protokolant : Teresa Jamróz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2013 r. sprawy ze skarg A. T. i K. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 2 lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy skargi oddala

Uzasadnienie

wyroku z dnia 16 kwietnia 2013 roku

Decyzją z dnia [...] lipca 2012 roku Samorządowe Kolegium Odwoławcze, znak [...] - po rozpatrzeniu odwołania K.P. oraz A.T. od decyzji Prezydenta Miasta K. nr [...] z dnia 29 września 2011 roku orzekającej o ustaleniu warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pod nazwą "Nadbudowa

i przebudowa budynku mieszkalno - usługowego wielorodzinnego wraz z budową windy wewnętrznej i infrastrukturą techniczną na działce [...] obr[...] przy ul. [...] w K. - utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że nie są zasadne zarzuty podniesione w obu odwołaniach. W szczególności w ocenie organu II instancji w świetle obowiązujących przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu oraz określenie sposobu jego zagospodarowania bądź warunków zabudowy następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku w decyzji o warunkach zabudowy. Zdaniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego organ wydający decyzję o warunkach zabudowy nie dysponuje swobodą orzekania przy ustalaniu warunków zabudowy i jest zmuszony wydać decyzje odmowną w wypadku niezrealizowania przez zamierzenie objęte planem inwestycyjnym któregokolwiek z wymienionych warunków. Ponadto organy administracyjne związane są także przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nakazującymi uwzględnienie zabudowy istniejącej w sąsiedztwie nieruchomości objętej wnioskiem inwestora, sięgającej obszaru wyznaczonego w odległości trzykrotnej szerokości frontu działki objętej wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy, nie mniejszej jednak niż 50 metrów (§ 3 ust 1 i 2 rozporządzenia). W świetle tych regulacji koniecznym w toku postępowania jest przeprowadzenie stosownej analizy architektoniczno urbanistycznej która to stanowi jeden z podstawowych dowodów, przeprowadzanych w toku postępowania o ustalenie warunków zabudowy. Mając na uwadze powyższe rozważania prawne organ II Instancji wywiódł, że przeprowadzona na potrzeby niniejszego postępowania analiza wykonana przez mgr inż. M.O.-R. jest dokumentem rzetelnym i przejrzystym. Autorka analizy scharakteryzowała zabudowę istniejącą w obszarze planowanej inwestycji oraz jej funkcje, a także parametry obiektów, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury. W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego dokonana analiza, jako wykonana prawidłowo zasadnie stała się podstawą wydania decyzji przez organ I instancji. Ponadto zaskarżona decyzja Prezydenta Miasta K. zawiera także prawidłowe rozstrzygnięcia w zakresie o którym mowa w art. 54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a także podano w niej wymaganą w art. 63 ust 2 tejże ustawy informację o tym, że decyzja ta nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich. Nadto rozstrzygnięcie zawiera elementy składowe wymagane przepisami przywołanego już rozporządzenia Ministra Infrastruktury szczegółowo określone w § 9 ust 1 i 2 (część tekstową i graficzną, a także załącznik do decyzji w postaci analizy zawierający również część tekstową i graficzną). Zdaniem organu odwoławczego zaskarżona decyzja powołała ponadto prawidłową podstawę prawną, posiada wyczerpujące uzasadnienie oraz stosowne pouczenie.