Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. VI SAB/Wa 85/13

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz (spr.) Protokolant ref. staż. Katarzyna Skurzyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2013 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w [...] na bezczynność Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie doręczenia decyzji postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącej P. S.A. z siedzibą w [...] kwotę 100 (słownie: sto) złotych, uiszczoną tytułem wpisu od skargi.

Uzasadnienie

P. S.A. z siedzibą w [...] (dalej: Spółka, skarżąca) w dniu [...] lutego 2013 r. złożyła - za pośrednictwem Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (dalej Przewodniczący KRRiT) - do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność tego organu w sprawie braku doręczenia decyzji wydanej wskutek wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego. W skardze tej wniosła o:

1) zobowiązanie organu do doręczenia decyzji, w której:

a) wznowiono postępowanie w sprawie decyzji z dnia [...] grudnia 2010 r., zmieniającej koncesję na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą T., nr [...] w zakresie, w jakim ustalono wysokość opłaty za udzielenie (zmianę) koncesji,

b) uchylono opisywaną wyżej część decyzji z dnia [...] grudnia 2010 r.,

c) wydano nową decyzję co do istoty sprawy w zakresie opisywanej części decyzji poprzez ustalenie opłaty za udzielenie koncesji w wysokości 82 zł,

d) wstrzymano wykonanie koncesji w zaskarżonej części;

2) stwierdzenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

W uzasadnieniu skargi, odnośnie stanu faktycznego i prawnego sprawy, Spółka podała, że w decyzji z dnia [...] grudnia 2010 r., zmieniającej koncesję z dnia [...] lipca 2010 r. Nr [...] udzieloną na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą T. organ ustalił wysokość opłaty za jej zmianę na kwotę 10.380.500 zł i że uczynił to w oparciu o niekonstytucyjne przepisy. Skarżąca wyjaśniła, że w dniu 19 lipca 2011 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok w sprawie P 9/09, w którym stwierdził, że art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226, Nr 85, poz. 459 i Nr 112, poz. 654) - jest niezgodny z art. 217 i art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, a rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 lutego 2000 r. w sprawie opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych (Dz. U. Nr 12, poz. 153 i Nr 90, poz. 1007 oraz z 2002 r. Nr 58, poz. 541 i z 2007 r. Nr 124, poz. 870) - jest niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP. Nadto, Trybunał orzekł, że ww. przepisy tracą moc obowiązywania z upływem dwunastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w dzienniku Ustaw RP. Skarżąca wskazała, że wyrok ów został opublikowany w dniu 3 sierpnia 2011 r. w Dz. U. Nr 160, poz. 963. Zatem niekonstytucyjne przepisy utraciły moc z dniem 3 sierpnia 2012 r.