Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 11 września 2013 r., sygn. II SA/Bd 646/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie: Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Sędzia WSA Małgorzata Włodarska (spr.) Protokolant Krystyna Witt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 września 2013 r. sprawy ze skargi P. Sz. na postanowienie [...][...] Policji w [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie wydania zaświadczenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] P. S. - były funkcjonariusz Komendy Powiatowej Policji w A. zwrócił się do Komendanta Powiatowego Policji (KPP) w A. o wydanie zaświadczenia uprawniającego do zwiększonej emerytury policyjnej w związku z wykonywanymi obowiązkami służbowymi w Jednostce Specjalnej Polskiej Policji w K. Wniosek w tym zakresie złożył także do KPP w A., pismem z dnia [...], Zakład Emerytalno-Rentowy MSW w B.

Postanowieniem z dnia [....] nr [...], wydanym po ponownym rozpatrzeniu sprawy, KPP w A. na podstawie art. 219 w zw. z art. 218 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) odmówił wydania P. S. wnioskowanego zaświadczenia dla ustalenia przez Zakład Emerytalno-Rentowy MSW w B. uprawnień do podwyższenia emerytury w związku z pełnieniem przez ww. służby w Jednostce Specjalnej Polskiej Policji w K.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia KKP w A. opisał przeprowadzone w sprawie postępowanie wyjaśniające oraz materiał dowodowy zgromadzony w jego toku. Z motywów decyzji wynika, że organu I instancji uznał, iż konieczny w świetle art. 218 kpa zakres postępowania wyjaśniającego oraz analiza stanu faktycznego sprawy w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy oraz wymogi określone w podanej przez wnioskodawcę podstawie prawnej żądania, tj. w § 2 pkt 2, § 3 pkt 4, § 4 pkt 1 i 2, § 5 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz.U. z 2005 r., Nr 86, poz. 734 ze zm., dalej powoływanego też jako rozporządzenie z dnia 4 maja 2005 r.), oraz w art. 15 ust. 3, art. 15 ust. 2 pkt 1, art. 15 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t.j. Dz.U. z 2004 r., Nr 8, poz. 67 ze zm., dalej powoływanej też jako ustawy z dnia 18 lutego 1994 r.), nie wykazały, iż w przedmiotowym przypadku zachodzą przesłanki wystarczające do wydania zaświadczenia potwierdzającego, że P. S. od dnia [...] do dnia [...] oraz od dnia [...] do dnia [...] pełnił służbę w warunkach uprawniających do podwyższenia wymiaru emerytury. Podkreślając, że postępowanie prowadzone w trybie art. 218 kpa, ma charakter uproszczony i że nie stosuje się w nim zasady wynikającej z art. 75 § 1 kpa (dopuszczenie jako dowodu wszystkiego co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy), jako że odnosi się ono jedynie do faktów i okoliczności wynikających z posiadanej przez organ ewidencji, rejestru czy zbioru danych innego rodzaju i w związku z tym w jego ramach nie wydaje się zaświadczenia co do faktów lub okoliczności, które zostały udowodnione wyłącznie samym zeznaniem świadka, organ stwierdził, iż w sprawie nie mógł uwzględnić zeznań świadka J. S. jako udowodnionych, gdyż brak było dokumentów potwierdzających oświadczenie ww. spisane w protokole z dnia [...].