Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 września 2013 r., sygn. I SA/Gd 780/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 września 2013 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 20 lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę.
Uzasadnienie
I SA/Gd 780/13
UZASADNIENIE
I.
"A" Sp. z o.o. z siedzibą [...] (dalej jako skarżąca, spółka) wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Skarżąca wskazała, że jej pracownicy odbywają zarówno zagraniczne, jak i krajowe podróże służbowe, przy czym większość z nich stanowią podróże zagraniczne związane głównie z kontraktami zawieranymi przez spółkę z kontrahentami zagranicznymi, a także świadczonymi przez nią usługami na rzecz zagranicznych podmiotów należących do grupy kapitałowej, w skład której wchodzi skarżąca. Pracownicy odbywają również podróże służbowe celem odbycia szkolenia; w mniejszym zakresie odbywają podróże służbowe na terenie Polski.
W trakcie podróży służbowych (zagranicznych i krajowych), pracownicy - w związku w wykonywanymi zadaniami służbowymi - korzystają z samochodów osobowych wynajmowanych od komercyjnych międzynarodowych sieci wypożyczalni samochodów. Poza wydatkami z tytułu czynszu najmu samochodów skarżąca ponosi również koszty, które związane są z przemieszczaniem się pracowników wynajętymi samochodami podczas odbywanych podróży służbowych, a których wysokość nie jest bezpośrednio uzależniona od liczby kilometrów przebiegu pojazdu dla celów podróży służbowej; należą do nich opłaty za przejazd autostradami, mostami, opłaty parkingowe. Wydatki te uiszczane są bezpośrednio przez pracownika, a następnie - na podstawie przedstawionych przez niego dokumentów potwierdzających ich poniesienie - są zwracane pracownikowi przez skarżącą, bądź też opłacane w formie rozliczenia kart VISA, z których korzystają pracownicy spółki często odbywający podróże służbowe. Skarżąca do kosztów uzyskania przychodów zalicza wartość ww. kosztów, wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów przebiegu samochodu dla celów podróży służbowej określonej w przedłożonej ewidencji przebiegu pojazdu dla konkretnej transakcji wynajmu samochodu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach. Kwotę, która przekracza powyższą wartość, skarżąca kwalifikuje jako koszt niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.
