Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 października 2013 r., sygn. III SA/Wa 470/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Wesołowska, Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz, sędzia WSA Aneta Lemiesz (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Katarzyna Smaga, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2013 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego W. wydał w dniu [...] września 2012r. decyzję, w której określił M.S. (dalej "Strona", "Podatnik" lub "Skarżący") zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 rok w kwocie 3.118 zł, w miejsce straty wykazanej przez Stronę w kwocie 991,01 zł w zeznaniu P1T-36L za ww. okres.

Organ nie uznał za koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez M. S. działalności gospodarczej wydatków w łącznej kwocie 17.400,00 zł. wynikających z faktury VAT wystawionej przez P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. z tytułu działania na rzecz pozyskiwania obiektów do wykonywania prac porządkowych wewnątrz i na zewnątrz.

Organ I instancji uznał, iż wydatki udokumentowane przedmiotową fakturą nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych pomiędzy wskazanymi na nich podmiotami, zatem na podstawie przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) dalej "u.p.d.o.f." w brzmieniu obowiązującym w 2008 roku, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej, prowadzonej przez Podatnika w badanym okresie. Od ww. decyzji Strona wniosła odwołanie.

Dyrektor Izby Skarbowej w W., w decyzji z dnia [...] stycznia 2013 r., utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, że zgromadzone dowody jednoznacznie świadczą o tym, iż sporna faktura wystawiona przez P. Sp. z o.o. dokumentuje czynności, które nie zostały faktycznie wykonane. Z materiału dowodowego, w tym przede wszystkim z protokołów przesłuchań świadków, które zostały przeprowadzone w Urzędzie Kontroli Skarbowej w G. oraz w Centralnym Biurze Śledczym Komendy Głównej Policji Zarząd w G. wynika, iż firma P. Sp. z o.o. nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej i zajmowała się jedynie wystawianiem faktur nie dokumentujących rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Podkreślił, że zeznania świadków są spójne i konsekwentnie powielane zarówno w kolejnych przesłuchaniach, jak i przez wszystkich świadków składających zeznania na okoliczność wystawiania "pustych faktur".