Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 15 listopada 2013 r., sygn. II SA/Rz 661/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Jerzy Solarski Sędziowie WSA Robert Sawuła SO del. Elżbieta Mazur - Selwa /spr./ Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 listopada 2013 r. sprawy ze skargi P. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie uznania za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r., znak: [...] Wójt Gminy [...] uznał P. N. za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ I instancji ustalił, że dłużnik alimentacyjny P. N. nie stawił się w wyznaczonym terminie na wezwanie organu właściwego dłużnika celem przeprowadzenia wywiadu alimentacyjnego, ani nie złożył oświadczenia majątkowego, zaś z zaświadczenia komornika wynika także, że nie wywiązywał się w ciągu ostatnich sześciu miesięcy ze zobowiązań alimentacyjnych w kwocie nie niższej niż 50 % kwoty bieżących alimentów. Organ I instancji podkreślił, że zobowiązany zgłosił się do organu I instancji dopiero w trakcie postępowania wszczętego w sprawie uznania go za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych w celu przeglądnięcia akt, a w dniu 6 marca br przedłożył pismo wyjaśniające wraz z twierdzeniami wpłat środków za lata ubiegłe, jednak przedstawione dokumenty nie mają żadnego wpływu na prowadzone postępowanie.

W odwołaniu od powyższej decyzji zobowiązany P. N. wskazał, że w piśmie wyjaśniającym z dnia 6 marca br przedstawił organowi I instancji usprawiedliwione przyczyny niezgłoszenia się na wezwanie organu, tj. z powodu wyjazdu do Gdańska i do Anglii celem poszukiwania pracy. Zobowiązany wskazał, że przedłożył wówczas organowi I instancji także wymagane zaświadczenie z Powiatowego Urzędu Pracy oraz zadeklarował chęć złożenia oświadczenia o stanie majątkowym. Dodatkowo dłużnik alimentacyjny wskazał, że już po wyjaśnieniach złożonych przed organem I instancji został zatrudniony w A. S.A. w Z., a zatrzymanie prawa jazdy uniemożliwiłoby mu dojazd do pracy oddalonej od 11 km od miejsca zamieszkania i zniweczyłoby możliwość uzyskania zarobków na spłatę zobowiązań alimentacyjnych. Odwołujący wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy w sprawie uznania go za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych.