Wyrok WSA w Krakowie z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. II SA/Kr 608/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak Sędziowie: WSA Krystyna Daniel WSA Mirosław Bator (spr.) Protokolant: Anna Balicka przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej K.-K. w K. M.K. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi E.G., M.G. , oraz J.O,. na decyzję Wojewody z dnia 27 lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji po wznowieniu postępowania; skargę oddala.
Uzasadnienie
Prezydent Miasta decyzją z dnia 20 stycznia 2011 r. nr [...] działając na podstawie art. 151 § 1 pkt 2 w związku z art. 145 § 1 pkt 5 i art. 104 K.p.a. oraz art. 35 ust. 4 i art. 32 ust. 4 pkt 2 Prawa budowlanego po rozpoznaniu sprawy wznowionej z urzędu w dniu 25 maja 2009 r. rozstrzygniętej decyzją z dnia 4 września 2007 r. nr [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na wykonaniu prac budowlanych związanych ze zmianą funkcji lokalu handlowego na lokal gastronomiczny wraz z wykonaniem wewnętrznych instalacji co, cwu, gazu, energii elektrycznej i wentylacji mechanicznej oraz wymianą okien i zmianą kolorystyki elewacji w budynku przy ul. [...] w K., na działce nr [...] obr. [...] uchylił decyzję z dnia 4 września 2007 r. i odmówił udzielenia pozwolenia na budowę dla wyżej wskazanego zamierzenia inwestycyjnego. W uzasadnieniu organ wskazał, że potwierdziła się przesłanka, o której mowa w art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a., bowiem zarówno w chwili ubiegania się o udzielenie pozwolenia na budowę jak i obecnie inwestor - Spółka jawna) nie legitymuje się posiadaniem prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w stosunku do nieruchomości objętej inwestycją. Okoliczność ta nie była znana organowi I instancji przy wydawaniu decyzji o pozwoleniu na budowę w dniu 4 września 2007 r.
Od decyzji tej w ustawowym terminie zostało złożone odwołanie, w którym skarżący zarzucił naruszenie art. 4 Prawa budowlanego poprzez uniemożliwienie wykonania przez stronę skarżącą prawa do zabudowy nieruchomości, art. 32 ust. 4 pkt 2 Prawa budowlanego poprzez niewydanie pozwolenia na budowę i art. 98 zdanie pierwsze k.c. poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie skutkujące stwierdzeniem, iż K. O., pełnomocnik byłych współwłaścicieli, nie był umocowany do wyrażenia w ich imieniu zgody na prowadzenie robót budowlanych.
