Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. III SA/Wa 2702/13

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za grudzień 2006 r. postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

M. S. (dalej: "Skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] sierpnia 2013 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za grudzień 2006 r.

W powyższej skardze Skarżący zawarł także wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wniosek zwrócił uwagę, że wyegzekwowanie tak wysokiej kwoty zobowiązania podatkowego wynikającej z zaskarżonej decyzji wobec złego stanu majątkowego Skarżącego, spowoduje utratę środków do życia jego i jego rodziny. Podał, że do ok. 13 września 2013 r. był zarejestrowany w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Z uwagi na brak zatrudnienia nie posiada żadnych oszczędności, co więcej trudna jego sytuacja finansowa zmusiła go do zaciągnięcia kredytu konsumpcyjnego w celu zaspokojenia bieżących, podstawowych potrzeb życiowych (wysokość zadłużenia z tego tytułu wynosi 2 900 zł, a miesięczna rata 100 zł). Trudną sytuację potwierdza również fakt, że rata kredytu na zakup nieruchomości gruntowej należącej do jego małżonki została zawieszona do stycznia 2014 r. Skarżący wskazał, że obecnie został zatrudniony na podstawie umowy o pracę z wynagrodzeniem 2156 zł netto. Posiada na utrzymaniu bezrobotną żonę oraz dwójkę dzieci (8 i 11 lat). W ocenie Skarżącego pozbawienie środków do życia jego rodziny doprowadzi do wyrządzenia znacznej szkody oraz trudnych do odwrócenia skutków. Brak wstrzymania wykonania decyzji w konsekwencji może doprowadzić rodzinę Skarżącego do "dolnej granicy obszaru ubóstwa", skutkującym m.in. niedożywieniem dwójki jego dzieci.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej "P.p.s.a."), po przekazaniu skargi sądowi o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności orzeka ten Sąd.

Orzekając o wstrzymaniu lub odmowie wstrzymania zaskarżonego aktu Sąd ocenia czy w sprawie zaszły przesłanki określone w art. 61 § 3 P.p.s.a. Ocena ta jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku złożonym przez stronę. Oznacza to, że wniosek powinien być wnikliwie uzasadniony. Konieczna jest spójna argumentacja, poparta faktami oraz odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Nieodzowne jest w jej ramach wykazanie zajścia jednej z przesłanek określonych w art. 61 § 3 P.p.s.a.: niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Brak jakiegokolwiek uzasadnienia wniosku lub uzasadnienie go w sposób lakoniczny, sprowadzający się w gruncie rzeczy do przytoczenia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, uniemożliwia Sądowi ocenę czy ww. przesłanki zachodzą w sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 29 maja 2009 r. sygn. akt I FZ 148/09 stwierdził, że w interesie strony leży takie sformułowanie wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności, by powołane w nim okoliczności wskazywały na zajście w jej przypadku przesłanek z art. 61 § 3 P.p.s.a. oraz poparcie twierdzeń w tym zakresie stosownymi dokumentami. Nie jest bowiem wystarczające, by okoliczności przemawiające za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji występowały w sprawie - sąd musi mieć o nich wiedzę i możliwość zweryfikowania tej wiedzy, a dostarczenie odpowiednich informacji i dokumentów w tym zakresie obciąża stronę.

Wniosek złożony przez Skarżącego nie spełnia powyższych wymogów.

Skarżący wskazał, że wyegzekwowanie tak wysokiej kwoty zobowiązania podatkowego wynikającej z zaskarżonej decyzji wobec złego stanu majątkowego Skarżącego zagrażałoby egzystencji jego i jego rodziny. Zauważenia jednakże wymaga, że Skarżący nie poparł swoich oświadczeń żadnymi dokumentami, które mogłyby je potwierdzać. I tak, do wniosku nie załączono chociażby zestawienia posiadanych składników majątkowych, deklaracji podatkowych za ostatnie lata podatkowe czy też wyciągów z rachunków bankowych.

Do oceny zasadności wniosku konieczne jest dysponowanie pełnymi danymi o stanie majątkowym podatnika. Zweryfikowanie przez Sąd tego, czy wykonanie decyzji doprowadzi do powstania znacznej szkody, bądź powodując trudne do odwrócenia skutki musi się odbywać z uwzględnieniem szczegółowych informacji o jego sytuacji majątkowej, rodzinnej, wysokości uzyskiwanych dochodów, posiadanych oszczędnościach, czy ponoszonych wydatkach.

Bez przedstawienia stosownych dokumentów, które potwierdzałyby wystąpienie przesłanki "znacznej szkody" lub "trudnych do odwrócenia skutków", o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a., nie jest możliwa ocena wniosku pod kątem spełnienia warunków uzasadniających wstrzymanie zaskarżonej decyzji.

Skoro zatem Skarżący nie wykazał w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, że w sprawie zachodzi realna możliwość zaistnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, to brak było podstaw do udzielenia stronie ochrony tymczasowej i wydania orzeczenia zgodnego z jego oczekiwaniami.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 61 § 3 oraz § 5 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/