Wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. I SA/Kr 1487/13

|Sygn. akt I SA/Kr 1487/13 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 23 stycznia 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Jarosław Wiśniewski (spr.), Sędziowie: WSA Paweł Dąbek, WSA Piotr Głowacki, Protokolant: st.sekr.sąd. Bożena Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2014 r., sprawy ze skargi R.K., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 23 lipca 2013 r. nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, wrzesień, październik, listopad 2008 r., - skargę oddala -

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia 15 kwietnia 2013 r. określił R.K. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za: kwiecień 2008 r. w kwocie 64 017 zł, maj 2008 r. w kwocie 34 879 zł, czerwiec 2008 r. w kwocie 12 515 zł, lipiec 2008 r. w kwocie 35 373 zł, wrzesień 2008 r. w kwocie 24 139 zł, październik 2008 r. w kwocie 17 875 zł i listopad 2008 r. w kwocie 15 353 zł.

W odwołaniu od tej decyzji pełnomocnik R.K. wniósł o jej uchylenie i umorzenie postępowania w sprawie. Rozstrzygnięciu temu zarzucił dokonanie przez organ błędnych ustaleń faktycznych poprzez:

- przyjęcie, że podatnik zaniżył kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za ww. miesiące, poprzez obniżenie podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur stwierdzających czynności, które nie zostały dokonane, podczas gdy w rzeczywistości wskazane czynności zostały zrealizowane i opłacone w całości,

- przyjęcie, że kontrolowany nie dochował należytej staranności w prowadzonej działalności w zakresie dotyczącym firm FH "P" oraz firmy "M", podczas gdy w rzeczywistości kontrolowany nie uchybił żadnym ciążącym na nim obowiązkom, a okoliczności sprawy w żadnym wypadku nie wskazywały na nieuczciwość kontrahentów.

Pełnomocnik zarzucił także naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. at. 86§1 i §2 pkt 1 lit. a w zw. z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit.a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej zwanej "ustawą o VAT", poprzez niewłaściwą wykładnię i uznanie, że nie przysługuje prawo do odliczenia podatku.