Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. VII SA/Wa 1147/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły (spr.), , Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Sędzia WSA Justyna Mazur, Protokolant spec. Katarzyna Ławnik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2014r. sprawy ze skargi M. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania do doprowadzenia zabytku do jak najlepszego stanu skargę oddala

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez M. Spółkę z o.o. w W. jest decyzja Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z [...] marca 2013 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję [...] Konserwatora Zabytków z [...] lipca 2012 r. nr [...].

Ostatnio wymienioną decyzją [...] Konserwator Zabytków, na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), w pkt 1 zobowiązał M. Sp. z o.o. z siedzibą w W. do doprowadzenia zabytku - budynku przy Al. J. [...] w W. do jak najlepszego stanu poprzez usunięcie z elewacji budynku siatki reklamowej, konstrukcji wsporczej do montażu reklamy oraz elementów oświetlenia, w pkt 2 - orzekł, że prace należy wykonać w terminie 30 dni od dnia, w którym niniejsza decyzja stanie się ostateczna.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w wyniku przeprowadzonej w dniu 28 lutego 2012 r. kontroli przestrzegania i stosowania przepisów dotyczących ochrony zabytków i opieki nad zabytkami stwierdzono, że na elewacji przedmiotowego budynku znajduje się metalowa konstrukcja, do której zamocowana jest wielkoformatowa siatka reklamowa oraz siedem reflektorów zamocowanych na metalowych wysięgnikach. Powyższe zamontowano bez pozwolenia konserwatora zabytków, w związku z czym w dniu 29 lutego 2012 r. wszczęto postępowanie w tej sprawie. I dalej, organ podał, że na mocy umowy z 21 grudnia 2011 r., elewacja ww. budynku została wynajęta M. Sp. z o.o. w celu umieszczenia konstrukcji wsporczej do instalacji reklamy o zmiennej grafice wraz z elementami oświetlenia reklamy. Podczas kontroli, J. R., pełnomocnik osób posiadających obecnie tytuł prawny do nieruchomości wyjaśnił, iż w momencie przejęcia nieruchomości przez obecnych właścicieli w dniu 12 grudnia 2011 r., elementy wsporcze do montażu reklamy znajdowały się na elewacji budynku. W piśmie z 23 marca 2012 r. M. Zarząd Nieruchomości w W. poinformował natomiast, że w momencie przekazania nieruchomości obecnym właścicielom, na elewacji nie znajdowały się elementy służące do montażu reklamy i oświetlenia. Wobec sprzecznych informacji ww. zakresie, organ (jak wskazał) przeprowadził rozprawę administracyjną z udziałem wszystkich stron, które to w takcie rozprawy pozostały przy swoich twierdzeniach co do stanu elewacji, w dacie przejęcia nieruchomości. Organ wskazał także na to, iż w piśmie z 31 maja 2012 r. Spółka M. podała, że w kwietniu 2010 r. konstrukcja wsporcza (z wyjątkiem kotw) oraz elementy oświetleniowe na zlecenie M. zostały zdjęte w celu przeprowadzenia konserwacji i w styczniu 2012 r. elementy te zostały ponownie zamontowane na elewacji budynku, a potwierdza to oświadczenie wykonawcy prac. Organ zaznaczył przy tym, że od momentu wpisania budynku do rejestru zabytków decyzją z [...] lutego 2010 r. zmieniła się sytuacja prawna obiektu i na mocy art. 36 ust. 1 pkt 10 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami powyższe prace wymagały uzyskania pozwolenia konserwatora zabytków. Stwierdził wyraźnie, że prace polegające na demontażu i ponownym montażu konstrukcji wsporczej i elementów oświetlenia wymagały uzyskania pozwolenia konserwatora zabytków.