Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 stycznia 2014 r., sygn. II SAB/Wr 121/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Halina Kremis, Sędziowie Sędzia WSA - Ireneusz Dukiel, Sędzia WSA - Mieczysław Górkiewicz (spr.), , Protokolant asystent sędziego - Wojciech Śnieżyński, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi Rzecznika Praw Obywatelskich na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę.

Uzasadnienie

Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł w dniu 18 października 2013 r. skargę na bezczynność Wojewody D. w sprawie z wniosku D. K.o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej przez jej wstępną.

W skardze domagał się zobowiązania organu do wydania decyzji w terminie wyznaczonym, podkreślając na samym wstępie naruszenie art. 35 §3 k.p.a. w związku z art. 36 § 1 k.p.a. przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy.

W uzasadnieniu skargi podano, że wniosek wpłynął do organu w dniu 31 grudnia

2008 r. Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2011 r. organ przedłużył termin załatwienia sprawy do dnia 31 grudnia 2012 r., zaś postanowieniem z dnia 11 grudnia 2012 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. Skarżący podkreślił, że organ nie nadał podaniu dalszego biegu, a nawet nie wezwał strony do uzupełnienia wniosku. Kolejno skarżący omówił pojęcie bezczynności oraz odniósł się krytycznie do wyjaśnień organu odnośnie przyczyn zwłoki w załatwieniu sprawy. Powołując się na wyrok II SAB/Łd 55/06 skarżący wskazał, że samo wykonanie czynności przewidzianej w art. 36 k.p.a. nie usuwa zwłoki i nie przedłuża terminu załatwienia sprawy w razie niezaistnienia usprawiedliwionych przeszkód w załatwieniu sprawy. Nie było również uzasadnione przedłużenie terminu aż do dnia 30 czerwca 2014 r. Brak jakichkolwiek czynności podejmowanych w postępowaniu dowodzi bezczynności organu. Skarżący wykluczył istnienie stanu przewlekłości postępowania, która zachodziłaby, gdyby organ podejmował czynności, jednak nie zmierzające do zakończenia postępowania. Uzasadnione byłoby ponadto stwierdzenie, że bezczynność organu ma charakter rażącego naruszenia prawa (wyrok I SAB/Wa 494/12). Organ swoją bezczynnością naruszył art. 35 § 3 w związku z art. 36 § 1 k.p.a. oraz art. 8 i art. 12 k.p.a. Uchybienia te wywołały naruszenie praw i wolności człowieka i obywatela.