Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 lutego 2014 r., sygn. VIII SA/Wa 907/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Kot (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Protokolant Referent stażysta Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2014 r. sprawy ze skargi W. D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...];[...]; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz skarżącego W. D. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżoną decyzją z [...] sierpnia 2013 r., po rozpatrzeniu odwołania W. D. (dalej: "skarżący"), Dyrektor Izby Celnej w W. (dalej: "Dyrektor IC" lub "organ odwoławczy") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R. (dalej: organ I instancji" lub "Naczelnik UC") z [...] grudnia 2012 r. Przedmiotem tych decyzji było między innymi określenie skarżącemu zobowiązania ([...] zł) w podatku od towarów i usług z tytułu importu samochodu typu pick - up, w ramach tzw. mienia przesiedlenia. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Dyrektor IC wskazał między innymi przepisy art. 81 w związku z art. 47 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku o towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: "ustawa o VAT"). Powołał się przy tym na decyzje organów celnych obu instancji określające prawidłową wartość celną przedmiotowego pojazdu i kwotę długu celnego z tytułu importu pojazdu w związku z odmową zastosowania zwolnienia z należności celnych przywozowych, po przeprowadzeniu postępowania celnego.

1.2. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy przedstawił przebieg postępowania podatkowego i postępowania celnego oraz powołał się na ustalenia faktyczne organu I instancji. Z ustaleń tych wynika, że skarżący [...] października 2011 r. zgłosił do odprawy celnej towar w postaci używanego samochodu marki [...], typu pick-up, rok produkcji 2007, wnioskując o objęcie go procedurą dopuszczenia do obrotu z zastosowaniem zwolnienia od cła w ramach tzw. mienia przesiedlenia. Do zgłoszenia celnego dołączył między innymi zaświadczenie z [...] maja 2011 r. o pobycie w K., wydane przez Konsulat Generalny RP w T., listę mienia przesiedlenia, oświadczenia: o kosztach transportu oraz wykorzystywaniu przedmiotowego pojazdu w K. wyłącznie do celów prywatnych, kopię dokumentu ubezpieczenia pojazdu wraz z tłumaczeniem na język polski, kopię dowodu rejestracyjnego, a także zaświadczenie z [...] października 2011 r. o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu wraz z załącznikami. Zgłoszenie celne spełniało wymogi formalne określone w art. 62 WKC. Naczelnik UC przeprowadził jednak kontrolę zgłoszenia celnego, zgodnie z art. 68 WKC. W trakcie rewizji celnej dokonał między innymi oględzin pojazdu oraz jego pomiarów. Nie stwierdził widocznych zewnętrznych uszkodzeń pojazdu, który określił jako samochód ciężarowy (handlowy środek transportu, o którym mowa w art. 6 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) 1186/2009), a nie samochód osobowy, jak twierdził skarżący. Zdaniem Naczelnika UC, nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od cła z tytułu tzw. mienia przesiedlenia, gdyż tego zwolnienia nie stosuje się do handlowych środków transportu (samochodów ciężarowych).