Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 marca 2014 r., sygn. I SA/Wa 2087/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk Sędziowie: WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz (spr.) WSA Elżbieta Lenart Protokolant ref. staż. Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2014 r. sprawy ze skargi I. T. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2011 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Uzasadnienie
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] po rozpatrzeniu odwołania I. T. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] października 2011r., nr [...], odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...] czerwca 1976 r., nr [...], o wywłaszczeniu za odszkodowaniem nieruchomości położonej w L. przy ul. [...], oznaczonej jako działka nr [...], stanowiącej współwłasność K. R. i M. R. - utrzymał w mocy ww. decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2011 r.
Zaskarżona decyzja wydana została w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy.
Decyzją z dnia [...] czerwca 1976 r., nr [...], Prezydent Miasta L. orzekł o wywłaszczeniu za odszkodowaniem m. in. nieruchomości położonej w L. przy ul. [...], oznaczonej jako działka nr [...], stanowiącej współwłasność K. R. i M. R. Odszkodowanie ustalono w kwocie [...] zł.
Pismem z dnia 10 marca 2011 r. z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...] czerwca 1976 r., nr [...], wystąpiła I. T. (spadkobierca byłych współwłaścicieli wywłaszczonej nieruchomości).
Decyzją z dnia [...] października 2011 r., nr [...], Wojewoda [...] odmówił stwierdzenia nieważności w/w decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...] czerwca1976 r., nr [...]. W uzasadnieniu Wojewoda wskazał, iż z akt sprawy nie wynika aby badane orzeczenie było dotknięte jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 K.p.a., gdyż zachowane zostały materialno-prawne przesłanki dopuszczalności wywłaszczenia a odszkodowanie ustalono zgodnie z przepisami prawa.
