Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 17 kwietnia 2014 r., sygn. II SA/Bk 92/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.),, sędzia WSA Jacek Pruszyński, Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi J.B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu zażalenia na bezczynność organu w sprawie wydania nieruchomości oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia 15 marca 2012 r. J.B. wniósł zażalenie na bezczynność Burmistrza S. w załatwieniu sprawy [...]. W uzasadnieniu zażalenia wyjaśnił, że w związku ze stwierdzeniem przez Wojewodę Podlaskiego decyzją z dnia [...] października 2007 r., nr [...], nieważności decyzji Naczelnika Miasta i Gminy S. z dnia [...] lipca 1983 r., nr [...], w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości, położonych w S. przy ul. G. i K., wszczęte zostało przez Burmistrza S.z urzędu postępowanie podziałowe, mające na celu wydzielenie odpowiednich działek. Postępowanie podziałowe prowadzone było pod numerem [...]. Widząc zwłokę w działaniu Burmistrza, Skarżący w dniu 14 lutego 2008 r. powołując się na wskazany wyżej numer sprawy, wystąpił do ww. organu o wydanie nieruchomości, co do których Gmina S. utraciła tytuł prawny. Wniosek w powyższym przedmiocie był też kierowany do Starosty S.. Następnie skarżący wyjaśnił, że ww. wniosek został przez Burmistrza S. potraktowany nie jako roszczenie cywilnoprawne, lecz jako żądanie administracyjne, które obecnie prowadzone jest pod tym samym numerem [...], a jedyna różnica polega na oznaczeniu sprawy pełnym oznaczeniem i dodaniu kolejnego roku. W dalszej części uzasadnienia skarżący podał, iż postępowanie prowadzone w omawianej sprawie przez Burmistrza S. wszczęte zostało w oparciu o przeinaczone podanie strony. Zdaniem skarżącego nie sposób przyjąć, że Burmistrz S. nie miał świadomości, że żądanie zwrotu nieruchomości w trybie art. 137 i następnych ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami nie jest tożsame z żądaniem wydania nieruchomości (eksmisji) w trybie Kodeksu cywilnego (art. 222). Ponadto skarżący podkreślił, że Burmistrz S. miał świadomość, iż postępowanie o zwrot nieruchomości jako zbędnie wywłaszczonej, było już prowadzone i zakończyło się ostateczną decyzją negatywną. Dodatkowo skarżący wyjaśnił, że zażalenie na bezczynność Burmistrza S. wnosi z ostrożności procesowej, gdyż pod względem prawnym Burmistrz S. nie załatwił przecież sprawy [...], w zakreślonym wcześniej przez Kolegium terminie.