Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2014 r., sygn. VII SA/Wa 2204/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak (spr.), Sędzia WSA Maria Tarnowska, Sędzia WSA Bożena Więch-Baranowska, Protokolant st. ref. Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie wniesienia sprzeciwu do zgłoszenia zamiaru rozbiórki skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...] sierpnia 2013r. znak: [...] Wojewoda [...] na podstawie przepisu art. 138 § 1 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267), zwanej dalej "k.p.a.", w związku z art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010r. Nr 243 poz. 1623 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania "[...]" Sp. Z o.o., od decyzji Prezydenta [...] Nr [...] z dnia [...] marca 2013r. wnoszącej sprzeciw od zgłoszenia zamiaru rozbiórki murów budynku parterowego (cegła, zaprawa wapienna) na działce nr ew. [...] z obrębu [...] przy ul. [...] w [...], utrzymał w mocy decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] marca 2013r.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 28 ustawy Prawo budowlane wszelkie roboty budowlane, co do zasady, mogą być prowadzone w oparciu o ostateczną decyzję o pozwoleniu na budowę. Dotyczy to także robót budowlanych polegających na rozbiórce obiektu budowlanego. Zwolnienie od obowiązku uzyskania pozwolenia na rozbiórkę przewiduje art. 31 Prawa budowlanego określający w ust. 1, iż pozwolenia nie wymaga rozbiórka: