Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. II SA/Wa 200/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędziowie WSA Anna Mierzejewska, Sławomir Fularski (spr.), , Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako "organ" lub "Prezes ZUS") decyzją z dnia [...] października 2013 r. nr [...], działając na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm., dalej jako "ustawa o emeryturach i rentach z FUS"), odmówił przyznania B.P. renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu powyższej decyzji organ podniósł, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ww. ustawy jest możliwe, jeżeli wnioskodawca spełnia łącznie wszystkie warunki wymienione w tym przepisie. Z dokumentacji zawartej w aktach rentowych wynika, że na przestrzeni 38 lat życia, tj. do dnia powstania całkowitej niezdolności do pracy wnioskodawczyni udokumentowała 15 lat, 5 miesięcy i 29 dni łącznego okresu ubezpieczenia. W 10-leciu przypadającym przed dniem powstania częściowej niezdolności do pracy, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych - wymaganych do przyznania świadczenia trybie zwykłym - wnioskodawczyni udokumentowała 3 lata, 4 miesiące i 18 dni tych okresów. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że po ustaniu w dniu [...] listopada 1999 r. ostatniego okresu uwzględnionego do stażu pracy, którym był okres opieki nad dziećmi, do czasu ustalenia całkowitej niezdolności do pracy w maju 2004 r., tj. przez ponad 4 lat nie został udowodniony żaden okres zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi.