Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 15 lipca 2014 r., sygn. II SA/Ol 395/14
Dnia 15 lipca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2014 roku sprawy ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie zasiłek celowy I. oddala skargę; II. przyznaje adwokatowi M. K. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) netto, powiększoną o należny podatek VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.
Uzasadnienie
D.P. w dniu 16 października 2013 r., zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M., o przyznanie zasiłku celowego na realizację recept od lekarza rodzinnego i lekarzy specjalistów: reumatologa, laryngologa oraz urologa według wyceny leków w aptece lub w wysokości 400 zł .
Decyzją z dnia 8 listopada 2013 r., działający z upoważnienia Burmistrza, Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M., przyznał wnioskodawcy świadczenie pieniężne w formie zasiłku celowego na częściowe pokrycie kosztów zakupu leków w wysokości 150,00 zł jednorazowo i odmówił przyznania zasiłku celowego z przeznaczeniem na częściowe pokrycie kosztów zakupu leków w wysokości 250,00 zł.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ stwierdził, że wnioskodawca spełnił przesłanki warunkujące przyznanie przedmiotowego świadczenia. Podał, że pracownik apteki ""[...]" wskazał ceny przepisanych wnioskodawcy leków, których koszt wyniósł 379,13 zł. Organ stwierdził, że środki finansowe, jakimi dysponuje Ośrodek na zasiłki celowe są bardzo ograniczone, ponieważ budżet Ośrodka na te zadania został w roku bieżącym zmniejszony, stale zaś zwiększa się liczba osób i rodzin, ubiegających się o przyznanie pomocy. Od początku października 2013 r. do dnia 31 października wpłynęło już 3408 podań o zasiłki celowe oraz 1842 podania o zasiłki okresowe. Środki finansowe na wsparcie muszą być rozdysponowywane bardzo racjonalnie. Zaś pomoc jest szczególnie niezbędna i uzasadniona dla osób i rodzin, mających na utrzymaniu małoletnie bądź uczące się dzieci. Wnioskodawca, będący osobą samotnie gospodarującą, nie mający żadnych innych osób na utrzymaniu, dysponujący comiesięcznym stałym dochodem w postaci zasiłku stałego w maksymalnej wysokości, ma przynajmniej potencjalne możliwości, aby chociaż częściowo zaspokajać zgłaszane potrzeby z własnych środków. Natomiast przyznanie wnioskodawcy wszelkiej pomocy, o jaką wnioskuje, musiałoby spowodować zmniejszenie rozmiaru wsparcia dla osób, znajdujących się w trudniejszych sytuacjach. Organ wskazał też, że w samym miesiącu październiku 2013 r. do Ośrodka wpłynęły 334 podania o przyznanie zasiłku celowego i przyznano wsparcie w łącznej kwocie 71.493,98 zł, w tym na zakup opału. Po odjęciu zasiłków na zakup opału, średnia wysokość zasiłku w tym miesiącu wyniosła 134, 62 zł, zaś D.P. otrzymał zasiłek w kwocie 150 zł i otrzymał także w październiku wsparcie na zakup węgla w kwocie 600 zł. Organ zaznaczył także, że przez okres 10 miesięcy 2013 r. wnioskodawca otrzymał wsparcie w różnych formach w kwocie 10.044,10 zł, co średnio miesięcznie daje kwotę 1.004,41 zł. Natomiast łączne wsparcie w 2012 r. wyniosło 10.933,93 zł, co średnio miesięcznie daje kwotę 911,16 zł. Świadczenie w formie zasiłku celowego jest świadczeniem fakultatywnym, tj. jego przyznanie nie jest obowiązkowe, lecz uzależnione jest od uznania administracyjnego, co oznacza, że organ nie jest zobowiązany do udzielenia pomocy w całkowitym zakresie, lecz może przyznać to świadczenie częściowo lub odmówić jego przyznania, po przeanalizowaniu faktycznych potrzeb wnioskodawcy oraz możliwości finansowych Ośrodka i konieczności zapewnienia pomocy innym, zgłaszającym się osobom. Środki finansowe są bardzo ograniczone, a wnioskodawca nie przejawia żadnego zaangażowania w rozwiązywaniu problemów we własnym zakresie, skupiając się na składaniu kolejnych wniosków o pomoc finansową.
