Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 29 września 2014 r., sygn. IV SA/Gl 652/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędzia WSA Renata Siudyka Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2014 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w P. na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Inspektor Pracy Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w K. postanowieniem z dnia [...] r. nr [...], wydanym na podstawie art. 119 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015 z późn. zm., zwanej dalej w skrócie: "u.p.e.a."), nałożył na "A" Sp. z o.o. w P. grzywnę w celu przymuszenia w kwocie 5 000,- zł. oraz wezwał do niezwłocznego wykonania obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym z dnia [...] r. nr [...], wydanym w oparciu o nakaz z dnia [...] r.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ administracji zaznaczył, w związku z brakiem wykonania obowiązków z zakresu wypłaty świadczeń pieniężnych ze stosunku pracy, wskazanych w ostatecznych decyzjach nr 2, 3, 4 i 6 nakazu z [...] r. nr [...], inspektor pracy wystawił tytuł wykonawczy z dnia [...] r. nr [...] oraz nałożył na zobowiązanego w tym dniu i 23 stycznia 2013 r. dwie grzywny w celu przymuszenia w kwocie po 5 000,- zł. Jednak pomimo zastosowanych środków egzekucyjnych te decyzje nie zostały wykonane. Brak wykonania obowiązków wynikających z tytułu wykonawczego stanowi podstawę do nakładania wielokrotnie grzywny w celu przymuszenia. Nakładając grzywnę w wysokości 5 000,- zł. organ wziął pod uwagę kwotę zobowiązań należnych pracownikom oraz fakt, iż dotyczą one świadczeń ze stosunku pracy za okres od stycznia do czerwca 2011 r.

W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik spółki zarzucił naruszenie art. 121 § 2 u.p.e.a. poprzez ustalenie wysokości grzywny w sposób uniemożliwiający wykonanie egzekwowanych obowiązków oraz brak podania przesłanek, jakimi kierował się organ. Jednocześnie zarzucił rażące naruszenie art. 7 § 2 u.p.e.a. poprzez nałożenie środka zbyt uciążliwego dla pracodawcy oraz błąd w ustaleniach faktycznych poprzez pominięcie faktu zawarcia z byłymi pracownikami ugód przesądowych. Pełnomocnik opisał trudną sytuację materialną przedsiębiorstwa wynikającą z czynników natury ekonomicznej i gospodarczej. W związku z tym wymierzenie grzywny w wysokości 5 000,- zł., stanowi zbyt uciążliwy dla zobowiązanej spółki środek egzekucyjny. Ponadto istnieje obowiązek uzasadnienia wysokości nałożonej grzywny w celu przymuszenia dla zapewnienia efektywności egzekucji i zastosowania najmniej uciążliwego środka. Wymierzenie tak wysokiej grzywny utrudni wykonanie podstawowego i zasadniczego obowiązku wynikającego z samego tytułu wykonawczego (wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 października 2008 r. o sygn. akt II SA/Po 565/08). Ponadto, pełnomocnik podniósł, że organ pominął zawarcie przed sądem ugód przedsądowych, w których pracodawca uznał roszczenie pracowników i zobowiązał się dokonywać zapłaty należności w określonych i uzgodnionych z pracownikami ratach.