Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 15 października 2014 r., sygn. I SA/Sz 1263/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Anna Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Patrycja Joanna Suwaj, Protokolant starszy sekretarz sądowy Beata Radomska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 października 2014 r. sprawy ze skargi P.N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień, czerwiec, listopad i grudzień 2009 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz radcy prawnego A. B. kwotę [...] ([...]) złotych powiększoną o podatek od towarów i usług tytułem nieopłaconych kosztów pomocy prawnej udzielonej P. N. z urzędu.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej wydał w dniu 9 września 2013 r. decyzję po rozpoznaniu odwołania P N od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 17 kwietnia 2013 r. określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za:

- kwiecień 2009 r. w kwocie [...] zł;

- czerwiec 2009 r. w kwocie [...] zł;

- listopad 2009 r. w kwocie [...] zł;

- grudzień 2009 r. w kwocie [...] zł.

Organ podatkowy pierwszej instancji przeprowadził kontrolę podatkową w zakresie sprawdzenia prawidłowości wywiązywania się z obowiązków, wynikających z przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług za lata 2005-2010. Organ podatkowy wydał decyzję, gdzie wskazał, że podatnik w okresie od 1 stycznia 2005 r. do 10 stycznia 2006 r. prowadził zarejestrowaną działalność gospodarcza w zakresie sprzedaży detalicznej pojazdów samochodowych oraz części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, zaś od 3 stycznia 2005 r. był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów usług. Organ przeanalizował dane z portali internetowych OtoMoto oraz Allegro i ustalił, że podatnik w 2009 r. nadal prowadził działalność gospodarczą w postaci sprzedaży samochodów. Ogłoszenia na kontach użytkowania portalu, należących do K W, szwagra podatnika zamieszczała N N, córka podatnika (powyższe zostało przez podatnika potwierdzone). Podatnik wyjaśnił, że oferowane do sprzedaży samochody nie należały do niego, lecz do H i O (pisownia oryginalna wg akt podatkowych), osób tych nie znał bliżej, poznał je przypadkowo. Podatnik zajmował się jedynie ogłaszaniem o sprzedaży samochodów w internecie za co nie pobierał wynagrodzenia. Organ podatkowy wskazał, że podatnik w latach 2009-2010 wystawił łącznie 63 ogłoszenia o sprzedaży pojazdów i przedstawił w formie tabel dane dotyczące sprzedaży tych pojazdów. Organ podatkowy wyjaśnił powody, dlaczego sprzedaż niektórych pojazdów nie została zaliczona do przychodów z działalności gospodarczej. Organ podatkowy przedstawił również w tabeli, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez podatnika w 2009 r. sprzedaż 7 samochodów i przyczepy-lawety (tom IV k.952v). Organ podatkowy wskazał, że ww. samochody znajdowały się na posesji podatnika, co wynika ze zdjęć zamieszczonych na portalach internetowych. Organ podatkowy nie dał wiary wyjaśnieniom podatnika, że ww. pojazdy należały do H i O. Odnośnie samochodu [...] rok produkcji 2001, który został zakupiony przez podatnika w dniu 17 lipca 2008 r. i sprzedany w dniu 7 kwietnia 2009 r., organ podatkowy podał, że kwota ze sprzedaży tego pojazdu powinna być zaliczona do przychodów z działalności gospodarczej. Pojazd ten stanowił towar handlowy, który został sprzedany z zyskiem. Ponadto w tym czasie podatnik miał jeszcze dwa inne samochody, które używał w celach prywatnych: [...] i [...]. Odnośnie przyczepy o przeznaczeniu do przewozów pojazdów, którą podatnik sam zbudował w 2008 r. i sprzedał w dniu 24 czerwca 2009 r., organ podatkowy podał, że kwota ze sprzedaży tego pojazdu powinna być zaliczona do przychodów z działalności gospodarczej. Podatnik miał w tym samym czasie inną lekką przyczepkę marki [...].