Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 listopada 2014 r., sygn. II SA/Ol 1028/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2014 r. sprawy ze skargi Gminy na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr"[...]" w przedmiocie odszkodowania za działkę oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że Starosta A decyzją z dnia "[...]", ustalił na rzecz W. Z. odszkodowanie w wysokości 108 427,00 zł (słownie: sto osiem tysięcy czterysta dwadzieścia siedem zł 00/100) za działkę gruntu położoną w obrębie Miasta A, oznaczoną na mapie i w rejestrze ewidencji gruntów nr "[...]" o pow. 0,1326 ha, dla której Sąd Rejonowy XII Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w A prowadzi księgę wieczystą, która przeszła z mocy prawa na własność Gminy Miasto A z dniem 28 czerwca 2012 roku na podstawie ostatecznej decyzji Burmistrza Miasta A z dnia "[...]" zatwierdzającej podział nieruchomości stanowiącej własność W. Z., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr "[...]" o pow. 3,3764 ha obręb m. A, dla której Sąd Rejonowy XII Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w A prowadzi księgę wieczystą A. Organ I instancji stwierdził, że operat szacunkowy będący podstawą rozstrzygnięcia w sprawie został sporządzony prawidłowo przez uprawnioną do tego osobę. Wszelkie zaś zastrzeżenia zostały przez biegłego wyjaśnione w toku postępowania w sposób nie budzący wątpliwości. Odszkodowanie za działkę zostało zatem ustalone w sposób prawidłowy.

Od decyzji Starosty odwołała się Gmina - Miasto A, reprezentowana przez Burmistrza Miasta A, zarzucając zaskarżonej decyzji naruszenie m.in. przepisów:

1) art. 7, 77, 107 § oraz art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez niewłaściwe i w sposób niepełny zebranie i rozpoznanie materiału dowodowego w sprawie, oraz przyjęcie za podstawę orzeczenia operatu szacunkowego, który w ocenie odwołującego powinien być na etapie postępowania przed organem I instancji poddany ocenie i weryfikacji,