Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 listopada 2014 r., sygn. IV SA/Wa 1522/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Aneta Dąbrowska (spr.), sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Łukasz Krzycki, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2014 r. sprawy ze skargi E. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za nieprzekazanie odpadów do regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych - oddala skargę -

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją z [...] czerwca 2014 r. - zaskarżoną skargą przez "E." sp. z o.o. z siedzibą w P. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - uchyliło w części decyzję Prezydenta Miasta P. z [...] kwietnia 2014 r. i orzekło co do istoty w sprawie kary pieniężnej nałożonej na skarżącą - jako przedsiębiorcę odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości za nieprzekazanie odpadów do regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych. Stan sprawy przedstawia się następująco: Prezydent Miasta P. decyzją z [...] kwietnia 2014 r.: 1) nałożył na przedsiębiorcę odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości z terenu Gminy - Miasto P. - działającego pod nazwą "E." sp. z o.o. z siedzibą w P. karę pieniężną w wysokości 1 000 zł (słownie: jeden tysiąc pięćset złotych 00/100) za nieprzekazanie odebranych od właścicieli nieruchomości zmieszanych odpadów komunalnych do regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych, o której mowa w art. 9x ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach [(Dz. U. z 2013 r., poz. 1399) - dalej w skrócie: u.c.p.g.]; 2) określił, że karę należy wpłacić na rachunek Urzędu Miasta P. nr [...] w terminie ustawowym, tj. w terminie 30 dni od dnia, w którym niniejsza decyzja stanie się ostateczna. Od decyzji organu pierwszej instancji z [...] kwietnia 2014 r. odwołała się "E." sp. z o.o. z siedzibą w P. Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z [...] czerwca 2014 r. - wydaną w wyniku rozpoznania środka zaskarżenia odwołującej się strony - uchyliło decyzję organu pierwszej instancji w części określającej wysokość wymierzonej kary pieniężnej, tj. w części posiadającej brzmienie: "w wysokości 1 000 zł (słownie: jeden tysiąc pięćset złotych 00/100)" i w tym zakresie orzekło: " 500,00 zł (słownie: pięćset złotych 00/100)". W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że w dniu [...] stycznia 2014 r. wpłynęło do Urzędu Miasta P. sprawozdanie przedsiębiorcy odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości - "E." sp. z o.o. z siedzibą w P., złożone w trybie art. 9n ust. 1 u.c.p.g. Ze sprawozdania wynikało, że odpady zmieszane o kodzie 20 03 01 przekazano do instalacji P. s. j. w S. Tymczasem zgodnie z art. 9e ust. 1 pkt 2 u.c.p.g. przedmiotowe odpady winny zostać przekazane do regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych. Z realizacją powyższego obowiązku wiąże się zasada bliskości uregulowana w art. 20 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r., poz. 21, ze zm.). Przepisem sankcyjnym w stosunku do wyżej przytoczonej regulacji jest przepis art. 9x ust. 1 pkt 3 u.c.p.g., stanowiący o karze pieniężnej w wysokości od 500 zł do 2 000 zł za - pierwszy ujawniony przypadek. Dalej organ przytoczył treść art. 35 ust. 6 ustawy o odpadach zawierającego definicję regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych; art. 35 ust. 4 pkt 1 i 2, art. 38 ust. 1 i 2 oraz art. 38 ust. 4 ustawy o odpadach. Mając za podstawę powyższe organ odwoławczy wskazał, że w Wojewódzkim Planie Gospodarki Odpadami na [...] (uchwała Nr [...] Sejmiku Województwa [...][...] października 2012 r.), instalacja mechaniczno - biologiczna przetwarzania (MBP) Zakładu U. w K. sp. z o.o. gm. S. została wskazana jako regionalna instalacja do obsługi regionu [...]. Natomiast sortownia odpadów komunalnych zmieszanych i zebranych selektywnie P. sp. j. w S. - została wskazana jako instalacja zastępcza (do czasu wybudowania RIPOK) obsługi regionu [...]. Z kolei składowisko odpadów w K. uzyskało status "planowany RIPOK" z uwagą, iż po wybudowaniu, w drodze zmiany uchwały o wykonaniu wojewódzkiego planu gospodarki odpadami stanie się składowiskiem regionalnym. W celu wykonania wyżej wskazanego Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami na [...], Sejmik Województwa [...], mocą uchwały Nr [...] z [...] października 2012 r. określił: - regiony gospodarki odpadami komunalnymi, określone w załączniku nr 1 do uchwały, - regionalne instalacje do przetwarzania odpadów komunalnych w poszczególnych regionach gospodarki odpadami oraz instalacje przewidziane do zastępczej obsługi regionów, określonych w punkcie 1, do czasu uruchomienia regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych, określone w załączniku nr 2 do uchwały, - instalacje zastępcze w przypadku, gdy znajdująca się na terenie danego regionu instalacja uległa awarii lub nie może przyjmować odpadów z innych przyczyn, określone w załączniku nr 3 do uchwały. I tak organ odwoławczy wskazał, że jeżeli idzie o instalacje mechaniczno - biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych - MBP jako instalacje regionalne do przetwarzania odpadów komunalnych (dla regionu [...]) wskazano w pkt 1. Zakład U. w K. sp. z o.o. Natomiast P. sp. j. w S. zostało wskazane jako instalacja zastępcza. Bez wątpienia istnieje różnica pomiędzy statusem prawnym instalacji mechaniczno - biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych wchodzącej w skład Z. w K. sp. z o.o. a statusem prawnym instalacji mechaniczno - biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych wchodzącej w skład P. sp. j. w S. Różnicy tej nie zniosła uchwała Nr [...] Sejmiku Województwa [...] z dnia [...] października 2013 r. zmieniająca uchwałę w sprawie wykonania Wojewódzkiego Planu Odpadami dla [...] na lata 2012 - 2017 z uwzględnieniem lat 2018-2023 (Dz. Urz. Woj. [...] z [...] listopada 2013 r., poz. [...]). W uzasadnieniu tej uchwały, w części dotyczącej Zakładu U. w K. sp. z o.o. podano: "Składowisko odpadów zarządzane przez Z. w K. sp. z o.o., zgodnie z zapisami Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami 2012-2023, posiada status "planowany RIPOK". Po wybudowaniu i oddaniu do użytkowania nowej kwatery zostanie ujęte w uchwale w sprawie wykonania Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami 2012-2023 jako instalacja regionalna." Przytoczony zapis wyraźnie odnosi się do "składowiska odpadów" powstających w procesie MBM i pozostałości z sortowania, czyli do innego rodzaju instalacji niż instalacja mechaniczno - biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych (MBP). Stosownie bowiem do uchwały Nr [...] Sejmiku Województwa [...] instalacje dzielą się na: 1) instalacje mechaniczno- biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych - MBP; 2) instalacje do przetwarzania odpadów zielonych i bioodpadów- kompostownie; 3) składowiska odpadów powstających w procesie MBP i pozostałości z sortowania - składowiska. Okolicznością niesporną w rozpatrywanej sprawie jest przekazanie przez odwołującego się zmieszanych odpadów komunalnych odebranych od właścicieli nieruchomości do P." sp. j. w S., a więc do instalacji nie mającej statusu regionalnej instalacji (MBP). Przy tym odwołujący się nie kwestionuje prawdziwości informacji zawartej w piśmie z [...] marca 2014 r. Nr [...] Zakładu Odpadów Komunalnych w K. sp. z o.o., w którym Prezes Zarządu tej spółki podał: "Do dziś nie było przypadku odmowy przyjęcia odpadów o kodzie 20 03 01 (niesegregowane zmieszane odpady komunalne) dostarczonych przez Firmę E. do RIPOK w K." W świetle wyżej przedstawionego stanu prawnego i okoliczności faktycznych za bezzasadny organ odwoławczy uznał wniosek odwołującego się o przeprowadzenie dodatkowego postępowania dowodowego. Nie ulega bowiem wątpliwości że odwołujący dopuścił się deliktu administracyjnego, zagrożonego - w art. 9x ust. 1 pkt 3 u.c.p.g. - sankcją w postaci kary administracyjnej. Kolegium swoimi rozważaniami objęło również wysokość kary pieniężnej, wymierzonej odwołującej się. Przede wszystkim zauważono, że organ pierwszej instancji określił karę w sposób oczywiście wadliwy, bowiem kwota wskazana cyframi (1 000 zł) nie odpowiada kwocie napisanej słownie (jeden tysiąc pięćset złotych 00/100). Według art. 9zc. u.c.p.g. - przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych, o których mowa w art. 9x ust. 1 pkt 2-4 , art. 9y ust. 1 pkt 2-4 i art. 9z ust. 4, właściwy organ bierze pod uwagę stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia oraz dotychczasową działalność podmiotu. Uzasadniając wysokość wymierzonej kary pieniężnej organ pierwszej instancji wprawdzie wskazał, iż swym czynem odwołujący się naruszył postanowienia umowy o odbiór i zagospodarowanie odpadów, ale nie ocenił stopnia szkodliwości czynu, jedynie stwierdził, iż współpraca z odwołującym się układała się dobrze. Mając na uwadze brak zastrzeżeń (oczywiście z wyjątkiem popełnienia deliktu administracyjnego powodującego konieczność wymierzenia kary pieniężnej) do wypełniania zobowiązań umownych przez odwołującego się co jest niewątpliwie korzystne z punktu widzenia interesu społecznego, Kolegium oceniło, iż zasadnym jest wymierzenie odwołującemu się kary pieniężnej w minimalnej wysokości, tj. w kwocie 500 zł. "E." sp. z o.o. z siedzibą w P. w skardze wniosła o uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z [...] czerwca 2014 r. Zarzuciła wydanie zaskarżonej decyzji z: 1) naruszeniem przepisów postępowania: - art. 7 w zw. z art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a. przez brak przeprowadzenia wyczerpującego postępowania dowodowego dotyczącego odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości z terenu Gminy - Miasto P. przez skarżącą, co w konsekwencji skutkowało nałożeniem na skarżącą kary pieniężnej, - art. 7 w zw. z art. 77 w zw. z art 80 K.p.a. polegające na braku rozpatrzenia całego materiału dowodowego w sprawie, w szczególności wniosków dowodowych wskazanych w odwołaniu, które miały istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, - art. 80 K.p.a. przez wybiórczą ocenę zgromadzonego w sprawie materiału oraz oczywiście błędne ustalenia faktyczne przyjęte za podstawę rozstrzygnięcia, co miało istotny wpływ na wynik sprawy przez uznanie co do zasady słuszności obciążenia skarżącej karą administracyjną; 2) naruszeniem prawa materialnego: - art. 9x ust. 1 pkt 3 u.c.p.g. przez jego błędne zastosowanie polegające na nałożeniu na stronę administracyjnej kary pieniężnej w sytuacji, gdy z okoliczności sprawy wynika, iż skarżąca przekazuje wszystkie odebrane od właścicieli nieruchomości zmieszane odpady komunalne, odpady zielone oraz pozostałości z sortowania odpadów komunalnych przeznaczonych do składowania do regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych, - art 20 ust. 2 ustawy o odpadach w zw. z art. 143 ustawy Prawo ochrony środowiska przez ich błędną interpretację polegającą na ustaleniu, iż Z. K. jest najbliżej położoną instalacją miejsca wytworzenia odpadów odbieranych przez skarżącego i posiada status regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych, w sytuacji kiedy z okoliczności sprawy wynika, iż Z. K., zgodnie z wykazem regionalnych instalacji w załączniku Nr 2 do Uchwały Nr [...] z dnia [...] października 2012 r. pomimo uwzględnienia jako RIPOK dla instalacji mechaniczno - biologicznego przetwarzania odpadów zmieszanych - MBP, nie spełnia statusu RIPOK, ponieważ nie dostosowała technologii zakładu do warunków zawartych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 11 września 2012 r. w sprawie mechaniczno - biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych. Ponadto Z. K. [...] czerwca 2013 r. wystąpiła do tut. Urzędu Marszałkowskiego z wnioskiem o ujęcie spółki jako instalacji zastępczej do składowania odpadów powstających w procesie mechaniczno - biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych w [...] regionie gospodarki odpadami; uwzględnienie wniosku skutkowało, zgodnie z zapisami Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami 2012-2023, nadaniem Z. K. statusu planowanego RIPOK, z deklaracją, iż po wybudowaniu nowej kwatery spółka komunalna zostanie ujęta w uchwale jako instalacja regionalna (na co wskazuje uzasadnienie Uchwały Nr [...] Sejmiku Woj. [...] z [...] października 2013 r.). Z. K. dla instalacji do przetwarzania odpadów zielonych i bioodpadów - kompostowania jest instalacją zastępczą (zgodnie z załącznikiem Nr 2 do Uchwały Nr [...] z dnia [...] października 2012 r., - art. 9e ust. 1 pkt. 2 u.c.p.g. przez jego błędną interpretację i ustalenie, że skarżąca naruszyła powyższą normę prawną, co skutkowało wydaniem decyzji obciążającej skarżącą karą pieniężną w sytuacji, kiedy skarżąca kierując się wymienionymi przepisami, prawidłowo przekazywała odebrane przez siebie odpady do odpowiednich regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych - dających rękojmię prawidłowego postępowania z przekazywanymi odpadami zgodnie z zasadą hierarchii zawartą w art. 17 ustawy o odpadach. W uzasadnieniu skargi została przytoczona argumentacja rozszerzającą postawione zarzuty. Samorządowe Kolegium Odwoławcze - w odpowiedzi na skargę - wniosło o oddalenie skargi, podtrzymując stanowisko zaprezentowane w zaskarżonej decyzji. Kolegium wyjaśniło, że art. 6 K.p.a. stanowi, iż organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa. Ta ogólna zasada postępowania administracyjnego dotyczy również samorządowych kolegiów odwoławczych, jako organów administracji publicznej, co znalazło wyraz w ustawie z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych. Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych przy orzekaniu członkowie składów orzekających kolegium związali są przepisami powszechnie obowiązującego prawa. Art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowi m. in., że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego. W świetle powyższego nie może ulegać wątpliwości, że Kolegium rozpatrując sprawę kary pieniężnej nałożonej na przedsiębiorcę odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości zobowiązane było wziąć pod uwagę, że w skład obowiązujących przepisów prawnych wchodzą m. in. przepisy ustawy o odpadach, a wśród nich przepisy art. 38 ust. 1, 2, 4 . Według art. 38 ust. 4 ustawy o odpadach uchwała w sprawie wykonania wojewódzkiego planu gospodarki odpadami - o której mowa w art. 38 ust. 2 - jest aktem prawa miejscowego, wiążącym członków Kolegium. Dalej Kolegium zauważyło, że uzasadnienie skargi stanowi powtórzenie zarzutów, argumentów odwołania. Kolegium odnosiło się do tych zarzutów, argumentów w szczegółowym uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Skarżąca w piśmie procesowym z [...] września 2014 r. zauważyła, że decyzję organu pierwszej instancji otrzymała bez błędu, tj. w sentencji decyzji otrzymanej przez skarżącą nie występuje rozbieżność pomiędzy wysokością kary wyrażoną cyfrą a słownie. Według skarżącej obniżenie w zaskarżonej decyzji nałożonej kary do kwoty 500 zł, nie ma dla niej znaczenia. Zasadniczym problemem w sprawie jest interpretacja wskazanych w skardze przepisów, a w szczególności Uchwały Sejmiku Województwa [...] Nr [...] z dnia [...] października 2012 r. Jej analiza powinna odbywać się przez pryzmat art. 38 ust. 2 ustawy o odpadach. Według skarżącej tabela w załączniku Nr 2 wymienia wszystkie czynne instalacje regionalne, które w sposób stały, nieprzerwany odbierają odpady z regionu [...]. Wszystkie wymienione w załączniku Nr 2 do uchwały zakłady (w tym P. sp. j. w S.) działają niezależnie od zdolności przerobowych innych instalacji bez rozgraniczania na instalacje regionalne i instalacje zastępcze. W regionie [...] działa 5 instalacji regionalnych MBP, tj.: Z. K., P., Z., Z. w Z., P. w S. O takiej interpretacji świadczy zestawienie zamieszczone dla regionu [...] w załączniku Nr 3 do ww uchwały. W tabeli dotyczącej instalacji zastępczych na wypadek awarii pod określeniem "instalacje w regionie" wymieniono w sumie 17 instalacji wszystkich rodzajów. W gronie tych kilkunastu instalacji regionalnych do obsługi regionu [...], pod poz. nr 6 jest wymieniona P. w S. - jako instalacja mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów (sortownia). Według skarżącej Z. K. są na równi z P. w S. instalacjami regionalnymi. Okoliczność, iż P. ma większy odsetek odzysku surowców wtórnych niż instalacja w K. oraz ma znacznie mniejszy odsetek odpadów przeznaczonych do składowania niż K. - była tym powodem, dla którego skarżąca przekazała część odpadów do S. Każda firma ma obowiązek ustawowy kierowania odpadów do instalacji, która gwarantuje maksymalny odzysk przetworzonych odpadów oraz mającą minimalne ilości odpadów przeznaczonych do składowania. Wynika to zasady hierarchii postępowania z odpadami. Przestrzegania tej zasady nie gwarantował Z. K. Instalacje Z. K. nie gwarantują spółce "E." spełnienia wymogów Ministra Środowiska określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 29 maja 2012 r. w sprawie poziomów recyklingu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku innymi metodami niektórych frakcji odpadów komunalnych (Dz. U. z 2012 r., poz. 645) i rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 25 maja 2012 r. w sprawie poziomów ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji przekazywanych do składowania oraz sposobu obliczania poziomu ograniczania masy tych odpadów (Dz. U. z 2012 r., poz. 676). Ustawodawca nakazał sejmikom wojewódzkim w art. 38 ust. 2 pkt. 2 zd. 2 aby wskazywały instalacje przewidziane do zastępczej obsługi tych regionów, w przypadku gdy znajdująca się w nich instalacja uległa awarii lub nie może przyjmować odpadów z innych przyczyn oraz do czasu uruchomienia regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych. Ten podział został uwzględniony w tabeli - stanowiącej załącznik Nr 3 do uchwały sejmiku Województwa [...] nr [...]. Zatem niezasadny jest zarzut, iż spółka "E." nie przekazała odbieranych odpadów komunalnych do właściwych regionalnych instalacji do przetwarzania tych odpadów. Pełnomocnik skarżącego - na rozprawie - dodatkowo wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji organu pierwszej instancji. Następnie podniósł, że na terenie regionu [...] funkcjonuje 17 równorzędnych instalacji mających statut RIPOK i do tych instalacji należy zaliczyć Z. sp. z o.o. w K. i P. sp.j. w S. Nadto, [...] października 2014 r. skarżąca złożyła załącznik do protokołu rozprawy, do którego załączyła fragmenty uchwały Nr [...]. Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje: Skarga nie zasługuje na uwzględnienie. Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone przepisami m. in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.) oraz art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [(Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze.) - dalej w skrócie: P.p.s.a.], sprowadzają się do kontroli działalności organów administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, tj. kontroli zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego. Sąd, badając legalność zaskarżonej decyzji w oparciu o wyżej powołane przepisy i w granicach sprawy, nie będąc jednak związany - stosownie do art. 134 P.p.s.a. - zarzutami i wnioskami skargi, nie uwzględnił skargi. W konsekwencji uznał, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z [...] czerwca 2014 r. nie narusza prawa w stopniu uzasadniającym wyeliminowanie jej z obrotu prawnego. Zaskarżoną decyzją - na podstawie art. 9x ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach [(Dz. U. z 2013 r., poz. 1399, ze zm.) - dalej w skrócie: u.c.p.g.] - wymierzono skarżącej - jako przedsiębiorcy odbierającemu odpady komunalne od właścicieli nieruchomości karę pieniężną w wysokości 500 zł za nieprzekazanie odebranych od właścicieli nieruchomości zmieszanych odpadów komunalnych, odpadów zielonych oraz pozostałości z sortowania odpadów komunalnych przeznaczonych do sortowania do regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych za pierwszy ujawniony przypadek. Zgodnie bowiem z regulacją wynikającą z art. 9e ust. 1 pkt 2 u.c.p.g., podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości jest obowiązany do przekazywania odebranych od właścicieli nieruchomości zmieszanych odpadów komunalnych, odpadów zielonych oraz pozostałości z sortowania odpadów komunalnych przeznaczonych do składowania do regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych. Wojewódzkie plany gospodarki odpadami zawierają - stosownie do art. 36 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r., poz. 21, ze zm.) - podział na regiony gospodarki odpadami komunalnymi wraz ze wskazaniem gmin wchodzących w skład regionu; wskazanie regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnymi w poszczególnych regionach gospodarki odpadami komunalnymi oraz instalacji przewidzianych do zastępczej obsługi tych regionów, w przypadku gdy znajdująca się w nich instalacja uległa awarii lub nie może przyjmować odpadów z innych przyczyn oraz do czasu uruchomienia regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych. Wraz z uchwaleniem wojewódzkiego planu gospodarki odpadami sejmik województwa podejmuje uchwałę w sprawie jego wykonania (art. 38 ust. 1 ustawy o odpadach). I ta uchwała w sprawie wykonania wojewódzkiego planu gospodarki odpadami - w myśl art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy o odpadach - określa regionalne instalacje do przetwarzania odpadów w poszczególnych regionach gospodarki odpadami komunalnymi oraz instalacje przewidziane do zastępczej obsługi tych regionów, w przypadku gdy znajdująca się w nich instalacja uległa awarii lub nie może przyjmować odpadów z innych przyczyn oraz do czasu uruchomienia regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych. Ostatnia z przywołanych uchwał jest aktem prawa miejscowego (art. 38 ust. 4 ustawy o odpadach). Sejmik Województwa [...][...] października 2012 r. podjął: - uchwałę Nr [...] w sprawie uchwalenia Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami dla [...] na lata 2012-2017 z uwzględnieniem lat 2018-2023 z załącznikami, - uchwałę Nr [...] w sprawie wykonania Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami dla [...] na lata 2012-2017 z uwzględnieniem lat 2018-2023, którą ogłoszono w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] z [...] listopada 2012 r., pod poz. [...]). W uchwale Nr [...] podano, że na terenie regionu [...] zlokalizowane są obiekty do odzysku lub unieszkodliwiana odpadów komunalnych, tj.: - instalacje regionalne do obsługi regionu [...], w tym instalacje do mechaniczno - biologicznego przetwarzania (MBP), do których została zaliczona "Instalacja MPO Zakładu U. w K. Sp. z o.o. gm. S. [...]", - instalacje do zastępczej obsługi regionu [...], w tym sortownie zmieszanych odpadów komunalnych, do których została zaliczona "Sortownia odpadów komunalnych zmieszanych i zebranych selektywnie w m. S. [...]. P. Sp. j. w S. (zastępcza do czasu wybudowania RIPOK)". W uchwale Nr [...] określono: 1) regiony gospodarki odpadami komunalnymi, określone w załączniku nr 1 do uchwały; 2) regionalne instalacje do przetwarzania odpadów komunalnych w poszczególnych regionach gospodarki odpadami oraz instalacje przewidziane do zastępczej obsługi regionów, określonych w punkcie 1, do czasu uruchomienia regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych, określone w załączniku nr 2 do uchwały; 3) instalacje zastępcze w przypadku gdy znajdująca się na terenie danego regionu instalacja uległa awarii lub może przyjmować odpadów z innych przyczyn, określone w załączniku nr 3 do uchwały. Z tabeli widniejącej pod pkt 2 załącznika nr 2 do uchwały Nr [...] wynika, że w regionie [...] z zakresu instalacji: mechaniczno - biologiczne przetwarzanie odpadów zmieszanych - MPB - wymienia się: - dwie instalacje regionalne do przetwarzania odpadów komunalnych, wśród nich (pod pkt 1) widnieje Zakład U. w K. Sp. z o.o. Zakład mechaniczno - biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych, - trzy instalacje zastępcze do czasu uruchomienia regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych, wśród nich (pod pkt 3) widnieje P. s.j. w S. - Sortowania zmieszanych odpadów komunalnych oraz selektywnie zebranych. Na podstawie tak przedstawiającego się stanu prawnego, organ prawidłowo ustalił i w konsekwencji przyjął, że zaistniały przesłanki do wymierzenia skarżącej kary pieniężnej, o której mowa w art. 9x ust. 1 pkt 3 u.c.p.g. Skarżąca przekazała bowiem - w czwartym kwartale 2013 r. - zmieszane odpady komunalne (o kodzie 20 03 01) odebrane od właścicieli nieruchomości z terenu Gminy - Miasto P. do P. sp. j. w S., będącej instalacją o statusie instalacji zastępczej, zamiast do Zakładu U. w K. sp. z o.o. (dalej w skrócie: Z. w K.), będącej instalacją o statusie regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych (dalej w skrócie: RIPOK). Przekazanie odpadów do instalacji przewidzianej do zastępczej obsługi regionu [...] nie nastąpiło na skutek zaistnienia sytuacji kwalifikującej przekazanie do któregokolwiek z wyjątków dopuszczonych przytoczonymi wyżej przepisami prawa, tj.: - awarii Z. w K., jako RIPOK, - niemożności przyjęcia odpadów z tzw. innych przyczyn przez Z., jako RIPOK (co potwierdza, wchodzące w skład materiału dowodowego sprawy, pismo Z. w K. z [...] marca 2014 r., z którego wynika, że "nie było przypadku odmowy przyjęcia odpadów o kodzie 20 03 01 (niesegregowane zmieszane odpady komunalne), dostarczonych przez firmę E. do RIPOK w K."), - nieuruchomienia w rejonie [...] RIPOK jako, że w okresie przekazywania do instalacji przewidzianej do zastępczej obsługi tego regionu (P. sp. j. w S.) funkcjonowała regionalna instalacja do przetwarzania odpadów komunalnych (Z. w K.). Skarżąca w piśmie procesowym z [...] września 2014 r. wskazała, że powodem dla którego przekazała część odpadów do P. sp. j. w S. była okoliczność, iż P. sp. j. w S. ma większy odsetek odzysku surowców wtórnych niż instalacja Z. w K. oraz znacznie mniejszy odsetek odpadów przeznaczonych do składowania niż Z. w K. Tymczasem, zgodnie z powyższym, skarżąca - jako podmiot odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości - nie była uprawniona do samodzielnego decydowania o wyborze instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych, będącego wynikiem jej subiektywnej oceny co do spełnienia ku temu przesłanek. Skoro ustawodawca zdecydował, że zasadą jest kierowanie zmieszanych odpadów komunalnych, odpadów zielonych oraz pozostałości z sortowania odpadów komunalnych przeznaczonych do składowania do regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych, a wyjątki od tej zasady wynikają z wyraźnych regulacji ustawowych, to ocena, czy zachodzą te wyjątki nie może być dowolna i dokonywana przez podmioty zobowiązane do kierowania wspomnianych odpadów do regionalnej instalacji do ich przetwarzania. W ocenie Sądu, w tak przedstawiającym się stanie faktycznym i prawnym, nie doszło do naruszenia wskazanych w skardze, uzupełnianej pismem procesowym z [...] września 2014 r., stanowiskiem pełnomocnika skarżącej zajętym na rozprawie w dniu 21 października 2014 r. i załącznikiem do protokołu rozprawy z 24 października 2014 r., przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy i prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy. Odpierając zarzuty związane z naruszeniem przepisów postępowania, tj. art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a., należy wskazać, że organ podjął wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy. Zebrał i rozpatrzył w sposób wyczerpujący cały materiał dowodowy i bazując na jego całokształcie wyprowadził prawidłowe wnioski, w konsekwencji wymierzył skarżącej karę pieniężną w wysokości 500 zł. Prawidłowo też, opierając się na stanie prawnym i faktycznym sprawy, organ uznał wnioski skarżącej o przeprowadzenie dodatkowego postępowania dowodowego za bezzasadne. Zgodnie z art. 78 § 1 K.p.a., żądanie strony dotyczące przeprowadzenia dowodu należy uwzględnić, jeżeli przedmiotem dowodu jest okoliczność mająca znaczenie dla sprawy. Tymczasem okoliczności, których zbadania domagała się skarżąca na etapie postępowania odwoławczego, nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Dalej, odnosząc się do zarzutów dotyczących naruszenia prawa materialnego, Sąd poniżej zauważa. Po pierwsze w sprawie organ prawidłowo zastosował art. 9x ust. 1 pkt 3 u.c.p.g. W świetle przeprowadzonych we wcześniejszej części uzasadnienia rozważań nie można podzielić twierdzenia skarżącej jakoby wszystkie odebrane od właścicieli nieruchomości zmieszane odpady komunalne, odpady zielone oraz pozostałości z sortowania odpadów komunalnych przeznaczonych do składowania przekazała do regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych. Jak wskazał organ, okolicznością niesporną w sprawie było przekazanie przez skarżącą zmieszanych odpadów komunalnych odebranych od właścicieli nieruchomości do P. sp. j. w S. Zaś z obowiązującego aktu prawa miejscowego - uchwały Nr [...] Sejmiku Województwa [...] z dnia [...] października 2012 r. w sprawie wykonania Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami dla [...] na lata 2012-2017 z uwzględnieniem lat 2018-2023, załącznika Nr 2, wyraźnie wynika, że Z. w K. sp. z o.o. Zakład mechaniczno - biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych jest regionalną instalacją do przetwarzania odpadów komunalnych, natomiast P. sp. j. w S. - Sortownia zmieszanych odpadów komunalnych oraz selektywnie zebranych jest instalacją zastępczą. Oznacza to, że odpady o kodzie 20 03 01 w czwartym kwartale 2013 r. zostały przekazane przez skarżącą do instalacji mającej status instalacji zastępczej. Po drugie w sprawie nie doszło do naruszenia art. 20 ust. 2 ustawy o odpadach w zw. z art. 143 ustawy Prawo ochrony środowiska. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylenia niektórych dyrektyw (Dz. Urz. UE seria L z 2008 r. Nr 312, s. 3), wspomniana przez skarżącą, została wdrożona za sprawą przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r., poz. 21, ze zm.) do polskiego porządku prawnego. Art. 20 ust. 2 tej ustawy wyraża dostatecznie jasno zasadę "bliskości". Nie jest jednak tak, że owa "zasada bliskości" wiąże się z możliwością decydowania przez skarżącą o tym, do której instalacji transportowane będą odpady. Działanie takie stałoby w sprzeczności z przepisem art. 9e u.c.p.g., w którym mowa o regionalnych instalacjach do przetwarzania odpadów komunalnych jako o miejscach docelowych dla odpadów komunalnych. Jak wskazano w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 23 lipca 2014 r. (sygn. akt II SA/Wr 264/14, publ. cebois) - to na etapie planowania i projektowania sieci i podziału województwa na regiony doszło do praktycznego wdrożenia "zasady bliskości". Skoro ustawodawca zdecydował, że zasadą jest kierowanie zmieszanych odpadów komunalnych, odpadów zielonych oraz pozostałości z sortowania odpadów komunalnych przeznaczonych do składowania do regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych, a wyjątki od tej zasady wynikają z wyraźnych regulacji ustawowych, to ocena, czy zachodzą te wyjątki nie może być dowolna i dokonywana przez podmioty zobowiązane do kierowania wspomnianych odpadów do regionalnej instalacji do ich przetwarzania. W kontekście tego zarzutu skarżąca również kwestionuje jakoby Z. w K. miała status RIPOK, wskazując na fakt wystąpienia w dniu [...] czerwca 2013 r. do Urzędu Marszałkowskiego z wnioskiem o ujęcie w uchwale wykonania Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami dla [...] spółki jako instalacji zastępczej do składowania odpadów powstających w procesie mechaniczno - biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych w [...] regionie gospodarki odpadami. Istotnie takowy fakt miał miejsce i po uwzględnieniu wniosku Z. w K. sp. z o.o. - Składowisko odpadów komunalnych zgodnie z zapisami Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami, posiada status "planowany RIPOK", zaś po wybudowaniu i oddaniu do użytkowania nowej kwatery zostanie ujęte w uchwale w sprawie wykonania Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami jako instalacja regionalna. Zatem na odparcie twierdzenia skarżącej jakoby to Z. w K. nie miała statusu RIPOK należy zauważyć i wykazać, że w uchwale Nr [...] podano, iż instalacją planowaną do wybudowania w [...] rejonie gospodarowania odpadami jest Składowisko odpadów Z. w K. sp. z o.o. (planowany RIPOK), a po wybudowaniu w drodze zmiany uchwały o wykonaniu wojewódzkiego planu gospodarki odpadami stanie się składowiskiem regionalnym, natomiast na terenie regionu [...] zlokalizowane są obiekty do odzysku lub unieszkodliwiana odpadów komunalnych, tj.: - instalacje regionalne do obsługi regionu [...], w tym instalacje do mechaniczno - biologicznego przetwarzania (MBP) (do których została zaliczona "Instalacja MPO Zakładu U. w K. Sp. z o.o. gm. S. [...]") i składowiska odpadów komunalnych, - instalacje do zastępczej obsługi regionu [...], w tym sortownie zmieszanych odpadów komunalnych (do których została zaliczona "Sortownia odpadów komunalnych zmieszanych i zebranych selektywnie w m. S. [...]. P. Sp. j. w S. (zastępcza do czasu wybudowania RIPOK)") i kompostownie odpadów zielonych (do których została zaliczona "Kompostownia odpadów zielonych Zakładu U. w K. sp. z o.o. (zastępcza, po uzyskaniu zezwolenia - RIPOK)" oraz składowiska odpadów komunalnych. Z kolei w uchwale Nr [...] wyróżnia się trzy rodzaje instalacji: 1) instalacje mechaniczno - biologiczne przetwarzania odpadów zmieszanych - MBP; 2) instalacje do przetwarzania odpadów zielonych i bioodpadów - kompostownie; 3) składowiska odpadów powstających w procesie MBP i pozostałości z sortowania - składowisko.