Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 grudnia 2014 r., sygn. II SA/Wa 1569/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński (spr.) Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk Eugeniusz Wasilewski Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego - oddala skargę -
Uzasadnienie
Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] lipca 2012 r., działając na zasadzie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa, utrzymał w mocy swoją poprzedzającą decyzję z dnia [...] maja 2012 r., odmawiającą przyznania M. B. renty specjalnej.
W uzasadnieniu decyzji Prezes Rady Ministrów skazał, co następuje:
M. B. urodził się [...] lutego 1985 r. Jest osobą niepełnosprawną. Orzeczeniem Powiatowego Zespołu Orzekania o Niepełnosprawności w [...] zaliczony został do znacznego stopnia niepełnosprawności z powodu [...]. Posiada orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy do [...] lutego 2015 r. We wniosku o przyznanie świadczenia zainteresowany wskazał, że jego stan zdrowia jest wynikiem błędów lekarskich, tj. [...]. Starał się o rentę po ojcu. Mieszka z matką i rodzeństwem. Matka B. B. posiada lekki stopień niepełnosprawności. Rodzina utrzymuje się z renty socjalnej 540,00 zł oraz zasiłku pielęgnacyjnego 153,00 zł.
Decyzją z dnia [...] maja 2012 r. Prezes Rady Ministrów odmówił przyznania świadczenia specjalnego, argumentując, iż świadczenie specjalne, o którym mowa w art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 153, poz. 1227 ze zm.), może być przyznane osobie posiadającej wybitne i niepowtarzalne zasługi w jakiejś dziedzinie aktywności np.: zawodowej, artystycznej, społecznej, czy politycznej oraz w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych, wyjątkowych zdarzeń losowych. Przy czym brana jest również pod uwagę sytuacja bytowa wnioskodawcy, jednakże nie może być ona jedyną przesłanką uzasadniającą przyznanie takiego świadczenia. W ocenie organu okoliczności sprawy nie dają podstaw do przyznania M. B. świadczenia specjalnego.
