Wyrok WSA w Krakowie z dnia 27 stycznia 2015 r., sygn. I SA/Kr 1697/14

|Sygn. akt I SA/Kr 1697/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 27 stycznia 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba, Sędzia: WSA Maja Chodacka, Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek (spr.), Protokolant: st. ref. Justyna Owczarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2015 r., sprawy ze skargi E.W., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 29 sierpnia 2014 r. Nr [...] do [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, październik i listopad 2008 r., - skargę oddala -

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzjami wydanymi w dniu 29 kwietnia 2011 r. określił E.W. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, październik i listopad 2008 r.

W toku postępowania organ stwierdził w deklaracjach podatku od towarów i usług złożonych za poszczególne miesiące 2008 r. nieprawidłowości, polegające na odliczeniu kwot podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych przez FH "M." J. M. oraz FH "P" F. P., dokumentujących sprzedaż wyrobów stalowych, podczas gdy organ kontrolujący stwierdził, że w rzeczywistości wymienione podmioty nie dokonały przedmiotowych dostaw.

W wyniku wniesionych przez podatniczkę odwołań decyzjami z dnia 1 grudnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy zaskarżone decyzje za kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień i październik 2008 r. oraz uchylił decyzję organu w całości i określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 2008 r. w kwocie o 55,00 zł niższej od zobowiązania podatkowego określonego przez organ pierwszej instancji.

Podatniczka zaskarżyła te decyzje w drodze skargi do WSA w Krakowie, który wyrokiem z dnia 28 września 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 144/12, uchylił opisane decyzje organów obu instancji. W ocenie Sądu nie można było przyjąć, aby organy podatkowe w sposób jednoznaczny wykazały, na podstawie obiektywnych przesłanek, że skarżąca wiedziała lub powinna był wiedzieć o przestępczym charakterze transakcji. Przede wszystkim prowadzone przez organ pierwszej instancji postępowania dowodowe dotyczyło wyłącznie tego, czy skarżąca dokonała transakcji z podmiotami wskazanymi jako wystawcy faktur. W tym zakresie, organ wykazał w toku postępowania, że transakcje nie zostały dokonane przez osoby wskazane jako wystawcy faktur. Organ nie zbadał jednak w żadnym zakresie, czy same transakcje miały miejsce. W tym przedmiocie brakuje jakichkolwiek ustaleń dowodowych organu, bak też jest jednoznacznego stanowiska organu co do tej kwestii. Sąd zwrócił uwagę, że organ nie badał ani przepływów pieniężnych pomiędzy stronami (a więc, czy w istocie realizowane były przez skarżącą płatności za zakupioną stal), formy tych przepływów (przelew bankowy, gotówka), potwierdzeń zapłaty; nie badał także samej kwestii dostaw, a więc sposobu ich realizacji i dokumentowania; nie badał także, czy i jak zakupiona przez skarżącą stal była następnie przechowywana i rozdysponowana. Ustalenie, czy dostawy miały miejsce jest niezbędne dla właściwego ustalenia stanu faktycznego sprawy, aby na tej podstawie możliwa była ocena, czy faktury dokumentowały faktyczne czy też pozorne transakcje. Nie wystarczy w tym celu zbadanie jedynie, czy faktury wystawione były przez tzw. firmanta, czyli podmiot, który nie dokonywał sprzedaży. Zdaniem Sądu ustalenie powyższych okoliczności jest także niezbędne dla oceny przez organ, czy skarżąca wiedziała lub powinna wiedzieć, że transakcje wiążą się z przestępstwem popełnianym przez dostawcę. Jeżeli bowiem transakcja w ogóle nie miała miejsca, można domniemywać, że podatnik co najmniej wiedział przestępczym charakterze operacji. Jeżeli natomiast transakcja miała miejsce, należy rozważyć, czy pomimo tego, że podatnik uiszczał cenę za nabyty towar, otrzymywał sam towar i formalnie prawidłowe faktury, wiedział, lub mógł wiedzieć, że transakcja związana jest z przestępstwem popełnianym przez prawdziwego dostawcę lub/i firmanta.