Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 marca 2015 r., sygn. III SA/Wa 230/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Waldemar Śledzik, Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak, sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2015 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 2008 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. w wyniku rozpatrzenia odwołania T. W. (dalej zwany: Skarżącym) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2013 r. określającą zobowiązanie podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 2008 r.

W zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. (dalej zwany: DUKS) ww. decyzją określił T. W. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą A. w L. kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 2008 r. Podał, że organ pierwszej instancji stwierdził następujące nieprawidłowości:

- usługa pośrednictwa na rzecz J. S. nie została przez Skarżącego zaewidencjonowana w ewidencji VAT i rozliczona w deklaracji VAT-7, przez co nastąpiło zaniżenie przez Skarżącego podatku należnego za wrzesień 2008 r. o kwotę 540.98 zł,

- zaniżenie o kwotę 32.459.02 zł podatku należnego z tytułu sprzedaży w okresie od sierpnia do grudnia 2008 r. kart prepaid na rzecz P. L. pełniącego w 2008 r. funkcję prokurenta w Spółce T.,

- w zakresie podatku naliczonego z tytułu zaewidencjonowania i rozliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez P.H.U. P. G., S. S. R., M. M. M. P.H.U., G. O. G., które nie odzwierciedlały rzeczywistego przebiegu transakcji, gdyż takie transakcje nie miały miejsca.