Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2015 r., sygn. IV SA/Wa 2307/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Golat (spr.), Sędziowie sędzia WSA Piotr Korzeniowski, sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2015 r. sprawy ze skargi A. L. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy -oddala skargę-
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z [...] września 2014 r. nr [...] Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska utrzymał w mocy postanowienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] z [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla działki o nr ew. [...] położonej w miejscowości Z., gmina G., w związku z planowaną realizacją inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz budynku gospodarczego w ramach istniejącej zabudowy zagrodowej.
Zaskarżone postanowienie zostało wydane na podstawie następującego stanu faktycznego.
Pismem z 2 czerwca 2014 r. Burmistrz Miasta i Gminy G. zwrócił się do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] z wnioskiem o uzgodnienie projektu decyzji o warunkach zabudowy dla działki o nr ew. [...] położonej w miejscowości Z., gmina G., na których planuje się realizację inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w ramach istniejącej zabudowy zagrodowej, w związku z lokalizacją przedmiotowej działki w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu "[...]".
Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w [...] postanowieniem z [...] czerwca 2014 r., nr [...], odmówił uzgodnienia przedłożonego projektu decyzji o warunkach zabudowy. W uzasadnieniu postanowienia wskazał, iż realizacja przedmiotowej inwestycji narusza zakaz określony w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Nr [...] Wojewody [...] z [...] maja 2006 r. w sprawie obszarów chronionego krajobrazu (Dz. Urz. Woj. [...] Nr [...], poz. [...], z późn. zm., dalej: "rozporządzenie") stanowiący, iż na rzeczonym obszarze chronionym zakazuje się lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 metrów od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej. Organ I instancji wskazał nadto, iż nie jest możliwym w okolicznościach przedmiotowej sprawy zastosowanie żadnego z odstępstw od ww. zakazu, określonych w ww. rozporządzeniu.
