Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. III SA/Wa 1854/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz, sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi G. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego członka zarządu wraz ze spółką oraz pozostałym członkiem zarządu za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do grudnia 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. , decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r., orzekł o odpowiedzialności podatkowej Skarżącego - G.S. - byłego członka zarządu C. S.A. z siedzibą w W. (dalej zwanej też "spółką"), solidarnej wraz ze spółką oraz drugim członkiem zarządu, za zaległości podatkowe tej spółki w podatku od towarów i usług za 07-12/2008 r. w łącznej wysokości 6 354 628 zł, odsetki za zwłokę od tych zaległości (naliczone na dzień wydania decyzji) w łącznej wysokości 3 903 637 zł oraz koszty postępowania egzekucyjnego w łącznej kwocie 590 378, 60 zł. Organ uznał, że zaszły w sprawie wszystkie przesłanki pozytywne przeniesienia odpowiedzialności, nie zaszła też żadna przesłanka negatywna.

Skarżący pismem z dnia 7 stycznia 2014 r. wniósł odwołanie od powyższej decyzji wnosząc o jej uchylenie w całości jako wydanej z naruszeniem przepisów regulujących kwestię odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe spółek kapitałowych, w szczególności art. 116 Ordynacji podatkowej. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że Organ podatkowy I instancji niewłaściwie zastosował wynikające z tego przepisu normy, a w konsekwencji błędnie uznał, że w okolicznościach niniejszej sprawy Skarżący może ponosić odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki. W szczególności błędne, w ocenie Skarżącego, było uznanie, że w okresie, w jakim sprawował on funkcję członka zarządu, spółka była niewypłacalna. Skarżący wskazał, że niewypłacalność spółki na gruncie art. 116 Ordynacji winna być rozumiana w znaczeniu normatywnym, zdefiniowanym w art. 11 Prawa upadłościowego i naprawczego. Zgodnie z tym przepisem spółka akcyjna może być uznana za niewypłacalną jedynie w sytuacji, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych oraz gdy zobowiązania przekroczą wartość jej majątku, nawet wówczas, gdy na bieżąco je wykonuje. Wedle posiadanej natomiast przez Skarżącego wiedzy, przypadki takie w Spółce, w czasie, kiedy pełnił funkcję członka zarządu, nie zachodziły. Spółka realizowała swoje wymagalne zobowiązania pieniężne, nadto każdoczesny zakres jej zobowiązań nie przewyższał nigdy wartości majątku. Skarżący podniósł również, że na gruncie definiowanych ustawowo przesłanek ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy, dokonana przez Organ I instancji w oparciu o wskaźniki wypłacalności Spółki za lata 2005 - 2007 ocena wystąpienia tych przesłanek była niedopuszczalna. Skarżący podkreślił, że to nie teoretyczne wskaźniki ekonomiczne, o których mowa w decyzji Naczelnika, a przesłanki ustawowe zawarte w Prawie upadłościowym i naprawczym definiują powstanie i zakres obowiązków członków zarządu upadłego co do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości Spółki.