Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 maja 2015 r., sygn. IV SA/Wa 433/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Szymańska, Sędziowie sędzia WSA Alina Balicka (spr.), sędzia WSA Łukasz Krzycki, Protokolant ref. staż. Aleksandra Larkiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2015 r. sprawy ze skargi A. D. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony oddala skargę

Uzasadnienie

Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją nr [...], z dnia [...] października 2014 r., wydaną na podstawie art. 57 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 53 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 264, poz. 1573 ze zm.) oraz art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. Nr [...]orzekającej o odmowie udzielenia obywatelce Republiki B.- A. D., zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustaleniach faktycznych organ wskazał, że w dniu 10 grudnia 2013 r. A. D. wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony z uwagi na pozostawanie w związku małżeńskim z obywatelem polskim W. D.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. odmówił udzielenia cudzoziemce wnioskowanego zezwolenia, stwierdzając, iż nie uzasadniła konieczności przebywania w Polsce przez okres dłuższy niż 3 miesiące. Organ I instancji stwierdził, że centrum życiowe cudzoziemki i jej męża znajduje się na B., gdzie zamieszkują i prowadzą działalność gospodarczą, a ich najmłodsza córka uczęszcza do szkoły.