Wyrok WSA w Lublinie z dnia 29 września 2015 r., sygn. III SAB/Lu 10/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca), Sędziowie WSA Robert Hałabis,, WSA Ewa Ibrom, Protokolant Asystent sędziego Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 29 września 2015 r. sprawy ze skargi R. C. na bezczynność i przewlekłość Komendanta Powiatowego Policji w przedmiocie wydania zaświadczenia dotyczącego pełnienia służby w warunkach zagrażających życiu i zdrowiu I. stwierdza bezczynność i przewlekłość postępowania prowadzonego przez Komendanta Powiatowego Policji zainicjowanego wnioskiem R. C. z dnia [...] listopada 2014 r.; II. stwierdza, że bezczynność i przewlekłość organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zobowiązuje Komendanta Powiatowego Policji do załatwienia wniosku R. C. z dnia [...] listopada 2014 r. w terminie 30 dni od dnia doręczenia akt organowi; IV. oddala wniosek R. C. o wymierzenie grzywny;

Uzasadnienie

W dniu 20 listopada 2014 r. R. C. zwrócił się do Komendanta Powiatowego Policji w [...] z ponownym wnioskiem o wydanie zaświadczenia uzasadniającego podwyższenie emerytury zgodnie ze złożonymi w listopadzie 2010 r. raportami dotyczącymi pełnienie służby w warunkach zagrażających życiu i zdrowiu. Wnioskodawca powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 27 maja 2014 r., sygn. akt U 12/13.

W odpowiedzi udzielonej pismem z [...] listopada 2014 r. Komendant poinformował, że skarżący zwrócił się o wydanie ww. zaświadczenia raportem z 28 stycznia 2013 r. Po przeprowadzeniu niezbędnego postępowania wyjaśniającego Komendant wydał postanowienie z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...], w którym wydał zaświadczenie uzasadniające podwyższenie emerytury o 0,5% za każdy rok, tj. 2001 i 2010 oraz odmówił wydania zaświadczenia uzasadniającego podwyższenie emerytury za lata 1994, 1997-2000, 2002, 2004-2006. Ponadto organ poinformował, że skarżącemu przysługuje żądanie wznowienia postępowania, na podstawie art. 145a Kodeksu postępowania administracyjnego. Taka możliwość wynika z powoływanego przez skarżącego wyroku TK, w którym zakwestionowano zasady przyznawania funkcjonariuszom wyższych świadczeń za służbę zagrażającą życiu lub zdrowiu. W ocenie Trybunału prawodawca przekroczył upoważnienie ustawowe zawężając możliwość podwyższenia emerytury tylko do sytuacji, kiedy funkcjonariusz mógł udowodnić, że jego życie było bezpośrednio zagrożone w czasie służby.