Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 grudnia 2015 r., sygn. III SA/Wa 543/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (sprawozdawca), sędzia WSA Piotr Przybysz, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi R. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] września 2014 r. określającą R. Sp. z o.o. (dalej: "Skarżąca" lub "Spółka") stratę w podatku dochodowym od osób prawnych za 2009 r. w wysokości 3.634.530,67 zł w miejsce zeznanej straty w wysokości 6.350.744,43 zł.

Z decyzji wynika, że przedmiotem sporu było stwierdzone przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. zawyżenie przez Spółkę o kwotę 2.289.736,52 zł kosztów uzyskania przychodów poprzez nieprawidłowe naliczanie amortyzacji środków transportowych - taboru kolejowego szynowego po raz drugi wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz zaniżenie o kwotę 426.477,24 zł przychodów poprzez nieuwzględnienie przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń (tj. odroczonych terminów płatności odsetek od pożyczek udzielonych przez powiązaną kapitałowo spółkę R.).

Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnił, że Spółka w 2009 r. prowadziła działalność gospodarczą m.in. w oparciu o tabor kolejowy posiadany na podstawie umów leasingowych. Spółka sprzedawała własny tabor kolejowy firmom leasingowym, a następnie zawierała umowy leasingu finansowego i wprowadzała powyższe środki do ewidencji środków trwałych stosując indywidualne stawki amortyzacji. Przedmiotem leasingu były środki transportowe, które zostały uprzednio sprzedane finansującemu przez Spółkę, tzw. leasing zwrotny. Przedmiotowe środki były wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki przed zbyciem i zawarciem umowy leasingu finansowego i amortyzowane według stawki 7% i 12,5%. Następnie, po zawarciu umów leasingu finansowego Spółka ponownie wprowadziła te same środki do ewidencji środków trwałych, przy czym zastosowała indywidualne stawki amortyzacji 7%, 16,67% i 20%. Po przeanalizowaniu powyższych okoliczności Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. stwierdził, że Spółka stosując indywidualne stawki amortyzacji dla środków powtórnie wprowadzonych do ewidencji po zakończeniu umów leasingu, zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 2.289.736,52 zł. Nie mogła bowiem stosować indywidualnych stawek amortyzacji dla środków trwałych wprowadzonych drugi raz do ewidencji.