Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 grudnia 2015 r., sygn. IV SAB/Wr 268/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Sędziowie Sędzia NSA Julia Szczygielska (sprawozdawca) Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi A. P. na bezczynność Okręgowej Rady Adwokackiej we W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Okręgową Radę Adwokacką we W. do rozpoznania wniosku skarżącego A. P. z dnia 3 września 2015 r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi zobowiązanemu, prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; II. stwierdza, że bezczynność Okręgowej Rady Adwokackiej we W. w rozpatrzeniu wniosku skarżącego nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Okręgowej Rady Adwokackiej we W. na rzecz skarżącego A. P. kwotę 357 (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Uzasadnienie:

Pismem z dnia 22 września 2015 r. A P. (dalej skarżący, strona), reprezentowany przez pełnomocnika procesowego złożył skargę na bezczynność Okręgowej Rady Adwokackiej we Wrocławiu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Strona wniosła o zobowiązanie organu do załatwienia sprawy wniosku i zasądzenie od organu na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. W motywach podał, że wnioskiem z dnia 3 września 2015 r., złożonym drogą elektroniczną zażądał od Okręgowej Rady Adwokackiej udostępnienia informacji poprzez podanie imiennego wykazu członków prezydium Okręgowej Rady Adwokackiej we W. wraz z wysokością diet wypłaconych poszczególnym członkom prezydium w roku 2014. Podał, że otrzymał od organu pismo (z dnia 7 września 2015 r.), w którym nastąpiła negacja ze strony organu charakteru publicznego żądanej informacji. Uznał, że negacja ta jest nieuprawniona i oznacza, że mamy do czynienia z bezczynnością podmiotu w należytym załatwieniu złożonego wniosku. Negacja ta stanowi rażące naruszenie art. 6 ust. 1 pkt 2) lit. d) w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 2) ustawy o dostępie do informacji publicznej. Dane o profitach majątkowych poszczególnych członków prezydium Okręgowej Rady Adwokackiej we W. czerpanych z majątku samorządu z racji pełnionej w samorządzie funkcji są informacją publiczną. Stwierdzono, że Samorząd zawodowy (samorząd adwokacki) jest podmiotem utworzonym przez Państwo na podstawie ustawy, wykonującym zadania publiczne, obowiązanym konstytucyjnie do udostępniania informacji o swojej działalności, co wynika wprost z art. 61 ust. 1 Konstytucji RP. W demokratycznym państwie prawa (art. 2 Konstytucji) działanie tego samorządu powinna cechować transparentność zwłaszcza w aspekcie finansowym. Dalej stwierdzono, że Status prawny dziekana (wicedziekana) czy pozostałych członków prezydium nie jest taki jak asystenta burmistrza, stąd zachodzi nieadekwatność przykładu czerpanego przez organ z orzecznictwa (wyrok NSA z 18.02.2015 r. I OSK 796/14). Wskazane orzeczenie nie zawiera w sobie tezy, że "nie stanowi informacji publicznej imienna lista wynagrodzeń".Wnioski o udostępnienie informacji wymagają załatwienia ich w sposób prawem przewidziany, a zatem albo przez dokonanie czynności materialno-technicznej udostępnienia żądanej informacji albo przez wydanie stosownych decyzji. W odpowiedzi na skargę Okręgowa Rada Adwokacka we W. wniosła o jej oddalenie w całości, obciążenie skarżącego kosztami postępowania oraz wezwanie strony do uzupełnienia braków formalnych skargi stosownie do art. 46 §2 p.p.s.a. poprzez podanie przez pełnomocnika skarżącego adresu jego siedziby. W motywach odpowiedzi na skargę powtórzono stanowisko i argumentację zawartą w piśmie z dnia 7 września 2015 r. informującym wnioskodawcę, że informacje objęte jego wnioskiem z dnia 3 września 2015 r. nie zostaną udostępnione bowiem nie są informacją publiczną. Stanowisko to zostało obszernie uzasadnione z powołaniem się na liczne poglądy orzecznictwa odnoszące się do zakresu przedmiotowego, podmiotowego ustawy, ograniczeń w zakresie udzielania informacji publicznej oraz powodów odmowy udzielenia informacji publicznej z uwagi na nadużycie konstytucyjnego prawa do informacji publicznej. Końcowo wskazano, że pismo to nie jest decyzją administracyjną bowiem ustawa wymaga wydania decyzji tylko wtedy, gdy chodzi o informację publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej. Tymczasem w odpowiedzi na skargę ponownie podkreślono, że w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z próbą nadużycia prawa do informacji publicznej bowiem skarżący składając kolejne wnioski destabilizuje działalność Okręgowej Rady Adwokackiej we W. z pobudek, dla których trudno znaleźć podstawy do akceptacji społecznej. Zdaniem organu skarżący nie ma obiektywnego interesu prawnego w uzyskaniu imiennej listy diet samorządowych. Stwierdzono, że wprawdzie stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy dostępie do informacji publicznej od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego, nie zwalnia to jednak Sądu orzekającego od obowiązku badania, czy w danej sprawie zachodzi obiektywny interes prawny. W przypadku stwierdzenia braku istnienia takiego interesu Sąd powinien skargę oddalić (por.Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz. I. Kamińska i M. Rozbicka-Ostrowska, Warszawa 2012r., teza 2 do art. 2 i powołane tam orzecznictwo). Na końcu ponownie stwierdzono, że prima facie skarżący nie ma obiektywnego interesu prawnego w uzyskaniu imiennej listy diet samorządowych.