Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. II SA/Kr 1444/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz (spr.) Sędziowie : WSA Kazimierz Bandarzewski WSA Aldona Gąsecka-Duda Protokolant : sekretarz sądowy Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi D. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 14 września 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy skargę oddala

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] po rozpatrzeniu odwołania D. R. od decyzji nr [...] wydanej dnia 13 lipca 2015 r. z upoważnienia Prezydenta Miasta, w sprawie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego p.n.: "Budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem wbudowanym na dziatkach nr [...], [...] obr. [...] jedn. ewid. [...] oraz budowa zjazdu z działki nr [...] obr. [...] jedn. ewid. [...] przy ul. P. w K. " - działając na podstawie przepisów art. 59 ust. 1, art. 60 i art. 61 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (j.t. Dz.U. 2015 poz. 199 z późn. zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.2013.267 j.t) utrzymało w mocy decyzją z dnia 14.09.2015 r., zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Powyższe decyzje zostały wydane w następującym stanie prawnym i faktycznym.

Organ I instancji orzekł o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji pn. "Budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem wbudowanym na działkach nr [...], [...] obr. [...] jedn. ewid. [...] oraz budowa zjazdu z działki nr [...] obr. [...] jedn. ewid. [...] przy ul. P. w K. ", na wniosek złożony przez D. R.. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wyjaśniono, że teren określony we wniosku nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, wobec czego przeprowadzono postępowanie na zasadach i w trybie przewidzianym w art. 59 i nast. ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego w sprawie, w trakcie, którego przeanalizowano stan faktyczny, w tym poprzez sporządzoną analizę terenu oraz zbadanie zgodności planowanej inwestycji z przepisami odrębnymi Organ I instancji stwierdził, że nie zostały spełnione łącznie warunki wymienione w art. 61 ust. 1 w/w ustawy, tj. nie został spełniony warunek z pkt 5 tego przepisu w zakresie zgodności inwestycji z przepisami odrębnymi. Powołano się na § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze, wskazując, że odległość cmentarza od zabudowań mieszkalnych powinna wynosić, co najmniej 150 m, a może być zmniejszona do 50 m pod warunkiem, że teren w granicach od 50 do 150 m odległości od cmentarza posiada sieć wodociągową i wszystkie budynki korzystające z wody są do tej sieci podłączone. Stwierdzono, że w/w przepisy służące głównie ograniczeniu szkodliwego wpływu cmentarzy na otoczenie, mają zastosowanie zarówno w przypadku lokalizowania nowych cmentarzy, jak i w przypadku lokalizacji obiektów wokół cmentarzy już istniejących. W przedmiotowej sprawie ustalono, że działki objęte wnioskiem znajdują się w odległości mniejszej niż 50 m od cmentarza, tak więc planowany budynek mieszkalny byłby usytuowany w strefie sanitarnej cmentarza, co jest niezgodne z powyższymi przepisami.